... that's the condition of my gray matter right now...
... it is so overused, i don't think it has any essence left...
ARAY! OUCH! pakingshet!!! masakit na utak ko kakaisip!!! (o nagrhyme!)
for the day:
one more exam, one more project... then... another set of projects and exam to look forward to... then... SEM BREAK!!! yeah!!!
I hope time flies even if i'm not having fun...
Thursday, September 29, 2005
Monday, September 26, 2005
back to school.. back to hell...
the weekend is gone...
the new week is here...
back to our torMENTORs...
back to learning and unlearning...
back with classmates, blockmates, and teammates...
pressure (not FORCE over AREA, btw...), again, is pushing our minds to the edge of insanity...
frustration builds up...
longing for the near-yet-so-far 2 weeks ahead...
singing... "wake me up when the semester ends..."
messes up own mind by panicking with or without reason a few hours before the deadline of a requirement...
calms down... after each requirement is met... (back to statement above... the cycle goes on...)
dragging the names of useless/inefficient/abnormal/alien teachers through the mud or vomit or piss or whatever becomes convenient to make one feel better...
swearing/cursing, again, becomes our outlet...
F*CK! DIE B*RNS DIE!
the new week is here...
back to our torMENTORs...
back to learning and unlearning...
back with classmates, blockmates, and teammates...
pressure (not FORCE over AREA, btw...), again, is pushing our minds to the edge of insanity...
frustration builds up...
longing for the near-yet-so-far 2 weeks ahead...
singing... "wake me up when the semester ends..."
messes up own mind by panicking with or without reason a few hours before the deadline of a requirement...
calms down... after each requirement is met... (back to statement above... the cycle goes on...)
dragging the names of useless/inefficient/abnormal/alien teachers through the mud or vomit or piss or whatever becomes convenient to make one feel better...
swearing/cursing, again, becomes our outlet...
F*CK! DIE B*RNS DIE!
Sunday, September 25, 2005
quote 3...
Always dream and shoot higher than you know you can do. Don't bother just to be better than your contemporaries or predecessors. Try to be better than yourself.
-William Faulkner
sobrang true!!! if you compare yourself to others, the only thing you'll accomplish is frustrate yourself... i won't be a hypocrite and say that i don't compare myself to others... of course, there are times that i do, sometimes its really difficult not to. How would I know that frustration is the only thing you'll get if Ihaven't done it myself, right?
Sometimes, I just tend to forget to remind myself not to look on others... that's the time when I attempt to be better than them... then the frustration and envy sets in... saka ko lang naaalala na mali na naman ung ginagawa ko...
Pero gaya nga ng sabi nila... TAO lang!!! nakakalimot at nagkakamali...
Buti na lang the frustration doesn't get to me, to the point na di ko na kayang magcope with the situation that I'm in...
Buti na lang at di ako PRANING with a capital P R A N I N G.... buti na lang praning lang ako with small letters (wehehe...)
Thank God for 2nd, 3rd, 4th... and nth chances...
-William Faulkner
sobrang true!!! if you compare yourself to others, the only thing you'll accomplish is frustrate yourself... i won't be a hypocrite and say that i don't compare myself to others... of course, there are times that i do, sometimes its really difficult not to. How would I know that frustration is the only thing you'll get if Ihaven't done it myself, right?
Sometimes, I just tend to forget to remind myself not to look on others... that's the time when I attempt to be better than them... then the frustration and envy sets in... saka ko lang naaalala na mali na naman ung ginagawa ko...
Pero gaya nga ng sabi nila... TAO lang!!! nakakalimot at nagkakamali...
Buti na lang the frustration doesn't get to me, to the point na di ko na kayang magcope with the situation that I'm in...
Buti na lang at di ako PRANING with a capital P R A N I N G.... buti na lang praning lang ako with small letters (wehehe...)
Thank God for 2nd, 3rd, 4th... and nth chances...
quote 2...
You will stay young as long as you learn, form new habits and don't mind being contradicted.
-Marie von Ebner-Eschenbach
hmmm... kaya siguro "young" pa rin ako hanggang ngayon... wehehe...
-Marie von Ebner-Eschenbach
hmmm... kaya siguro "young" pa rin ako hanggang ngayon... wehehe...
quote for the day
got this idea from another blog... since I'm subscribing to a "quote for the day" mailing group (Arcamax) and since I also delete these mails immediately after reading them, unless I find a quote which I can relate to... might as well write this quotes down... here goes...
I think all great innovations are built on rejections.
-Louise Nevelson
I think all great innovations are built on rejections.
-Louise Nevelson
rubbing shoulders with doctors...
note: wrote this in my multiply account first... kinopy paste ko na lang kasi gusto ko rin ikwento dito... this was edited to fit the date now, kasi sinulat ko to kahapon :D
nasa PICC kami kahapon ng hapon to attend the oath-taking of my cousin, isa siya sa 1000+ PMA (Phil Med Assoc) board passers... in short... doctor na siya...
after the event, binigay na sa mga newly inducted doctors ung papers nila sa kanila... so ayun... ang mga doktor... tila typical pa rin na mga estudyante na nakapila para sa tiket ng isang UAAP game... kaibahan lang, mga papeles nila ang pinipilahan nila... and as usual... ang gulo ng pila... maraming nagcocongratulate sa isa't isa.. kakamustahan.. etc.. basta parang graduation rin yung oath taking event... andun pa rin ang number one supporters ng bawat nilalang.. ang mga dakilang parents... and of course.. picture-taking here.. picture-taking there... picture-taking everywhere... hehehehe..
natatawa nga ako while I was making my way across the audi...eh di ba nga ang dami daming nakakalat na doktor? tapos sobrang sikip sa harap ng audi... so, while I was making my excuses, isip-isip ko... aba! big time ako! im rubbing shoulders with doctors... LITERALLY!
newei...grabe.. shocking... most of the newly inducted doctors were so young... basta karamihan sa mga nakita ko, mga mid 20s... mas matanda lang sa akin ng ilang taon... hehehe naiisip ko kasi parati sa mga doctors, ung tipong ka-edad na ng tatay at nanay ko...
nyahahaha!!! damn! tumatanda na nga ata talaga ako... sabagay kung iisipin ko nga naman meron akong kaklase (kajamming ko nung grade 3... hehehe way back in '93) na dalawa na ang anak (pakingshet!) at ung highschool classmate ko naman na isa, expecting na next month... (takte!)...
pero... immature pa rin talaga ako... bakit kasi?! gragrad na ako FOR GOOD this coming march (SANA!) pero di ko lam if im ready to face what's beyond college life... syete!!! ayoko rin naman magmasteral (MUNA)... dapat siguro nag-doctor na lang ako para kunyari no choice... hehehe... tanong... do I have what it takes? hehhe ok too late... am graduating next march... so... let's see what happens... *nginig* *nginig* syeteeeeeeeeeee!!!! AYOKO PA GRUMADUATE!!! pero... AYOKO NA RIN MAG-ARAL!!!!
maturity!!! magpakita ka sa akin! i need you!!! and i need you now!!! when o when ka ba magpapakita sa akin!?!
nasa PICC kami kahapon ng hapon to attend the oath-taking of my cousin, isa siya sa 1000+ PMA (Phil Med Assoc) board passers... in short... doctor na siya...
after the event, binigay na sa mga newly inducted doctors ung papers nila sa kanila... so ayun... ang mga doktor... tila typical pa rin na mga estudyante na nakapila para sa tiket ng isang UAAP game... kaibahan lang, mga papeles nila ang pinipilahan nila... and as usual... ang gulo ng pila... maraming nagcocongratulate sa isa't isa.. kakamustahan.. etc.. basta parang graduation rin yung oath taking event... andun pa rin ang number one supporters ng bawat nilalang.. ang mga dakilang parents... and of course.. picture-taking here.. picture-taking there... picture-taking everywhere... hehehehe..
natatawa nga ako while I was making my way across the audi...eh di ba nga ang dami daming nakakalat na doktor? tapos sobrang sikip sa harap ng audi... so, while I was making my excuses, isip-isip ko... aba! big time ako! im rubbing shoulders with doctors... LITERALLY!
newei...grabe.. shocking... most of the newly inducted doctors were so young... basta karamihan sa mga nakita ko, mga mid 20s... mas matanda lang sa akin ng ilang taon... hehehe naiisip ko kasi parati sa mga doctors, ung tipong ka-edad na ng tatay at nanay ko...
nyahahaha!!! damn! tumatanda na nga ata talaga ako... sabagay kung iisipin ko nga naman meron akong kaklase (kajamming ko nung grade 3... hehehe way back in '93) na dalawa na ang anak (pakingshet!) at ung highschool classmate ko naman na isa, expecting na next month... (takte!)...
pero... immature pa rin talaga ako... bakit kasi?! gragrad na ako FOR GOOD this coming march (SANA!) pero di ko lam if im ready to face what's beyond college life... syete!!! ayoko rin naman magmasteral (MUNA)... dapat siguro nag-doctor na lang ako para kunyari no choice... hehehe... tanong... do I have what it takes? hehhe ok too late... am graduating next march... so... let's see what happens... *nginig* *nginig* syeteeeeeeeeeee!!!! AYOKO PA GRUMADUATE!!! pero... AYOKO NA RIN MAG-ARAL!!!!
maturity!!! magpakita ka sa akin! i need you!!! and i need you now!!! when o when ka ba magpapakita sa akin!?!
Saturday, September 24, 2005
i survived the week with a minute to spare...
SUPPOSEDLY, our long test should have been long finished this morning(as in YESTERDAY morning)... we studied for it last (last) night till around 0230H... then we woke up as EARLY as 0500H to be able to go to school early and continue studying there with the help of our other classmates... our exam was scheduled at 0800H...
On our way to school... around 0700H... a phone rings... LO AND BEHOLD! our exam wasn't to be an in-class exam! instead we have to download the questions and pass our answers before 1200MN... This was fine with us... Even if we also had another laboratory report due at 1630H, which we haven't started answering yet... still, that was fine....
Around 1300H, I was partially through with the 3rd question... I decided to stop answering the exam to start on my laboratory report...
Around 1600H, I was able to pass my lab report... Since I only had 3 and a half questions left to answer... which were decidedly easy since we already answered some problems in our book and 2 of the questions were the same questions which we answered... and since I had training... and since the deadline of the exam was still a way off from 4PM... I decided to stop answering the exam to train and just answer it later...
I WAS HAPPY while I was training... I can already see the night ahead of me... with me sleeping through it... I assumed I would be done by 2100H... and boy... was I wrong... BIG TIME! (obviously!)
BY 1900H... I wasn't even done encoding the answers for problem 3 yet (F*cking equations!)... By 2000H I decided to write the answer to problems 4-6 in longhand and just scan the paper... BY 2300H... I was done... only thing left to do was...
ATTACH the files... and send the mail...
AROUND 2315H... I was attaching my files when...
I GOT disconnected!!!!! I decided to turn off the lap top so that when I turn it back on, it would be faster... (the laptop was switched On since 1800H)...
Around 2330H.. the F*ucking network was messed up and wouldn't connect me... I tried till...
around 2350H... alleluia! I was connected!!!!
since the total size of the files was around 1.8MB and my speed connection was 54.6KB which was not consistent!... I was able to send my files at exactly 12:06AM using my Gmail account...
Around 12:08 AM... my long test was acknowledged by our tchr in my Gmail account...
Around 12:10AM... I checked my Yahoo account... I got a message with the subject below from our teacher...
Submission to LE3 is now closed - Time Stamp 12:07am
damn! just 1 more minute... and i wouldn't be enumerating these things now...
just 1 more minute and I would be cursing my tchr to hell and back... (hehhe kala mo di ko ginagawa even without provocation...) o well... pasalamat siya... kundi... naku! wala.. di ko rin alam gagawin ko... iiyak siguro ako! naku palsamat talaga siya!
a minute to spare for my week... tomorrow doesn't count... because tomorrow... I SLEEP!
bonne nuit!
On our way to school... around 0700H... a phone rings... LO AND BEHOLD! our exam wasn't to be an in-class exam! instead we have to download the questions and pass our answers before 1200MN... This was fine with us... Even if we also had another laboratory report due at 1630H, which we haven't started answering yet... still, that was fine....
Around 1300H, I was partially through with the 3rd question... I decided to stop answering the exam to start on my laboratory report...
Around 1600H, I was able to pass my lab report... Since I only had 3 and a half questions left to answer... which were decidedly easy since we already answered some problems in our book and 2 of the questions were the same questions which we answered... and since I had training... and since the deadline of the exam was still a way off from 4PM... I decided to stop answering the exam to train and just answer it later...
I WAS HAPPY while I was training... I can already see the night ahead of me... with me sleeping through it... I assumed I would be done by 2100H... and boy... was I wrong... BIG TIME! (obviously!)
BY 1900H... I wasn't even done encoding the answers for problem 3 yet (F*cking equations!)... By 2000H I decided to write the answer to problems 4-6 in longhand and just scan the paper... BY 2300H... I was done... only thing left to do was...
ATTACH the files... and send the mail...
AROUND 2315H... I was attaching my files when...
I GOT disconnected!!!!! I decided to turn off the lap top so that when I turn it back on, it would be faster... (the laptop was switched On since 1800H)...
Around 2330H.. the F*ucking network was messed up and wouldn't connect me... I tried till...
around 2350H... alleluia! I was connected!!!!
since the total size of the files was around 1.8MB and my speed connection was 54.6KB which was not consistent!... I was able to send my files at exactly 12:06AM using my Gmail account...
Around 12:08 AM... my long test was acknowledged by our tchr in my Gmail account...
Around 12:10AM... I checked my Yahoo account... I got a message with the subject below from our teacher...
Submission to LE3 is now closed - Time Stamp 12:07am
damn! just 1 more minute... and i wouldn't be enumerating these things now...
just 1 more minute and I would be cursing my tchr to hell and back... (hehhe kala mo di ko ginagawa even without provocation...) o well... pasalamat siya... kundi... naku! wala.. di ko rin alam gagawin ko... iiyak siguro ako! naku palsamat talaga siya!
a minute to spare for my week... tomorrow doesn't count... because tomorrow... I SLEEP!
bonne nuit!
Friday, September 23, 2005
patalastas muna...
may exam kami bukas kaya andito kami sa bahay at nagssagot ng problems sa book... our way of pag-aaral... pause muna sa pagsagot ng problem...
naisip ko lang habang kumakain kami ng Nagaraya...
di ba yung Nagaraya ay may mani... at ang mani ay food for the brain...
so food for the brain ang Nagaraya...
eh pano kung Bar-B-Q yung flavor nung Nagaraya...
ibig ba sabihin nito mababar-B-Q yung utak namin?
(at least 'di FRIED yung flavor...)
toing ninoing ninoing!
ok aral ulit.....
naisip ko lang habang kumakain kami ng Nagaraya...
di ba yung Nagaraya ay may mani... at ang mani ay food for the brain...
so food for the brain ang Nagaraya...
eh pano kung Bar-B-Q yung flavor nung Nagaraya...
ibig ba sabihin nito mababar-B-Q yung utak namin?
(at least 'di FRIED yung flavor...)
toing ninoing ninoing!
ok aral ulit.....
Wednesday, September 21, 2005
aray!!!
syet! masakit na mata ko kakaharap sa computer!!!!
kaninang alas onse pa ako nakaharap sa computer... siguro i only had an hour or so respite from facing the PC thean balik ulit ako sa harap nito...
bakit?
kaninang alas onse.. may long test ako... typewritten ung pinass kong sagot... so gets na kung bakit nakaharap ako sa PC kanina...
then... yung 1 hour respite ko... after ko magprint at magpass ng paper, kinausap namin thesis advisor then nagwithdraw ako, then umuwi... YUN NA YUN!
pagdating ko sa bahay... bukas ng laptop... check mail... post ng blog... chat konti... then gawa ng webpage! hanggang ngayon! pakingshet! dalawang pages pa lang nagagawa ko! ang tedious kasi!!!! pakingshet! ayoko na! pero kelangan makagawa ako at least hanggang sa discussion part.. pakingshet!... bakit kasi di ako magaling....
newei if trip niyo icheck ang aking nagawa so far.. na leche pa... hehehe... click niyo to:
ABNOY SI MIDGE!
hehehe author page pa lang saka home page gumgana sa links! yun pa lang nagagawa ... btw, siguraduhin niyong nakaminimize yung sponsored links sa gilid para naman di sabog tingnan... hehhee.. di pa kasi marunong gumawa ng frames eh...kaya daya pa yung "navigation" part KUNO diyan... hehhe.. siya gawa na ulit ako... sana matpos ko to!!!
kaninang alas onse pa ako nakaharap sa computer... siguro i only had an hour or so respite from facing the PC thean balik ulit ako sa harap nito...
bakit?
kaninang alas onse.. may long test ako... typewritten ung pinass kong sagot... so gets na kung bakit nakaharap ako sa PC kanina...
then... yung 1 hour respite ko... after ko magprint at magpass ng paper, kinausap namin thesis advisor then nagwithdraw ako, then umuwi... YUN NA YUN!
pagdating ko sa bahay... bukas ng laptop... check mail... post ng blog... chat konti... then gawa ng webpage! hanggang ngayon! pakingshet! dalawang pages pa lang nagagawa ko! ang tedious kasi!!!! pakingshet! ayoko na! pero kelangan makagawa ako at least hanggang sa discussion part.. pakingshet!... bakit kasi di ako magaling....
newei if trip niyo icheck ang aking nagawa so far.. na leche pa... hehehe... click niyo to:
ABNOY SI MIDGE!
hehehe author page pa lang saka home page gumgana sa links! yun pa lang nagagawa ... btw, siguraduhin niyong nakaminimize yung sponsored links sa gilid para naman di sabog tingnan... hehhee.. di pa kasi marunong gumawa ng frames eh...kaya daya pa yung "navigation" part KUNO diyan... hehhe.. siya gawa na ulit ako... sana matpos ko to!!!
anong nangyari!!!!
ok naleche ang sched na sinet ko kagabi para sa araw na to...
3 out 15... pde na siguro yun.. kesa naman wala...
- gising on or before 0700H... (DAPAT) ->> alas 10 ako bumangon...
- go to school on or before 0800H (DAPAT)->> gaya ng nabanggit sa taas.... alas 10 ako bumangon...
- pumasok sa 0830H class ko on time (DAPAT)->> again... alas 10 ako bumangon...
- after class, kain sa caf ng chicken strips nang MABILIS...(KELANGAN)->> la na akong oras para kumain
- continue studying for exam at 1030H... (KELANGAN)->> continue? paalis pa lang ako sa bahay sa mga oras na to...
- answer questions the best way I can till 1230H (hindi in-class ung exam, buti na lang) ->> 11 na ako dumating pero nagawa ko to kahit papano...
- go to 1230H class (SANA)->> panic galore na ako kaya di na ako pumasok...
- continue the exam and pass the exam on or before 1530H (KELANGAN)->> namove ung deadline to 4PM kaya hanggang 4PM ako nagpapanic...
- training kung me mahanap akong jogging pants mamaya... kung wala naman ay training pa rin pero palo na lang... at kung papayagan magfield eh di magfiefield:D (SANA!) ->> kinausap pa namin thesis advisor kaya di ako nakatrain.. pakshet...
- meeting with thesis advisor (EWAN...) ->> di na ako pumunta sa mtg kasi nakausap ko na ung advisor namin earlier... at least nakalusot....
- withdraw ng pera para magbayad ng bills (meralco, pldt, labada, at H20... takte! daming babayaran!(KELANGAN)->> yan! me pera na ako!
- uwi agad... (SANA!)->> andito na ako sa bahay!
- kunin labada para naman may choice ako sa isusuot ko kahit papano... mangyayari lang to kapag di makalusot ako sa thesis mtg... syet wala na akong damit! (SANA!)->> hehe pinahatid na lang namin sa bahay.. me damit na ako para bukas!!!
- tapusin ang webpage ng group namin (KELANGAN)->> pagkatapos nito sisimulan ko na...
- maghanda para sa defense kinabukasan... pano? hehe tatapusin ko nga dapat ung webpage... inulit ko lang for emphasis!!!!! (KELANGAN)->> kpero procrastinate muna kahit sandali.. hehehe...
3 out 15... pde na siguro yun.. kesa naman wala...
sched for tom...
hehee.. post muna before i study FOR GOOD (meaning, nang di nakaharap sa PC)...
LEGEND:
OK ARAL NA!
- gising on or before 0700H... (DAPAT)
- go to school on or before 0800H (DAPAT)
- pumasok sa 0830H class ko on time (DAPAT)
- after class, kain sa caf ng chicken strips nang MABILIS...(KELANGAN)
- continue studying for exam at 1030H... (KELANGAN)
- answer questions the best way I can till 1230H (hindi in-class ung exam, buti na lang)
- go to 1230H class (SANA)
- continue the exam and pass the exam on or before 1530H (KELANGAN)
- training kung me mahanap akong jogging pants mamaya... kung wala naman ay training pa rin pero palo na lang... at kung papayagan magfield eh di magfiefield:D (SANA!)
- meeting with thesis advisor (EWAN...)
- withdraw ng pera para magbayad ng bills (meralco, pldt, labada, at H20... takte! daming babayaran!(KELANGAN)
- uwi agad... (SANA!)
- kunin labada para naman may choice ako sa isusuot ko kahit papano... mangyayari lang to kapag di makalusot ako sa thesis mtg... syet wala na akong damit! (SANA!)
- tapusin ang webpage ng group namin (KELANGAN)
- maghanda para sa defense kinabukasan... pano? hehe tatapusin ko nga dapat ung webpage... inulit ko lang for emphasis!!!!! (KELANGAN)
LEGEND:
- DAPAT = malaki ang possibility na hindi mangyari...
- SANA = 50% not sure...
- KELANGAN = no choice...
- SANA! = di ko pa lam hanggang ngayon... pero gusto ko...
- EWAN = susubukan ko pang lusutan...
OK ARAL NA!
Tuesday, September 20, 2005
life... parang buhay...
pag nakakabasa ako ng post ng ibang tao parang ang korni ng buhay ko kung ikukumpara sa kanila... syete.. ang daming me problema sa buhay... habang ako... easy easy... hehehe...
fine. hindi naman ganun ka-easy easy... pero sobrang ang petty ng problema ko kung ikukumpara sa iba... kahit pa nagkakandaleche-leche na ang acads ko, all in all masaya pa rin naman ako kahit papano...
ito pa. isa pang ikinakakaba ko... parang di ko kelangan ng other-half, if you know what i mean... masaya na akong nakatambay sa bahay ng mag-isa, nanonood ng tv, kumakain... o kaya naman kung trip ko manood ng sine, eh di manonood ng mag-isa din... yep nanonood akong mag-isa kapag trip ko palabas o kaya kapag req'd sa schl at iba iba sched naming mga magkakaklase... unless yayain ako ng kapatid ko o ng mga kaibigan ko... o kaya pag ako naman nagyaya... hehehe...
bakit ako kinakabahan?... kasi karamihan ng mga kaibigan ko... either attached... o kaya naman... actively looking... tapos ako... hehehe... AYOKO! sagabal kasi sa buhay ko.... hehhe normal ba yun?... siguro sa ibang mga FEELING STRONG and FEELING INDEPENDENT and all, normal un... eh di naman ako ganun... hehehe... konting problema lang gusto ko na umiyak... ok mali! gusto ko na sakalin ung taong nagcause sa akin ng kapraningan... o kaya naman magmumuni-muni na lang kung talagang malalim ung problema...
pero salamat talaga sa DIYOS na ganun kapetty ung problems ko so far... di naman kasi ako humihingi na big time problems... "humbling" (tama ba term ko? di ko maisip appropriate term at wala naman shift f7 dito sa blogger...) lang kasi ung fact na other people are going through much worse problems than I am and they're still hanging there and doing the best they can... and better... they're doing good... despite those problems... iniisip ko minsan kung ako nasa kalagayan nila... actually minsan di ko maisip at ayoko isipin... pero alam ko mahihirapan ako big time... and MALAMANG i won't be handling those problems gracefully the same way that these people do...
haay kelan kaya ako magiging graceful... sabi ko na kasi ke papa.. dapat nagballerina na lang ako... hahahaha.. syet.. di bale na nga... ok na ako sa sarili ko... hahaha!!! ballerina?! ako?! hahhaha!!! nababaliw na nga talaga ata ako....
fine. hindi naman ganun ka-easy easy... pero sobrang ang petty ng problema ko kung ikukumpara sa iba... kahit pa nagkakandaleche-leche na ang acads ko, all in all masaya pa rin naman ako kahit papano...
ito pa. isa pang ikinakakaba ko... parang di ko kelangan ng other-half, if you know what i mean... masaya na akong nakatambay sa bahay ng mag-isa, nanonood ng tv, kumakain... o kaya naman kung trip ko manood ng sine, eh di manonood ng mag-isa din... yep nanonood akong mag-isa kapag trip ko palabas o kaya kapag req'd sa schl at iba iba sched naming mga magkakaklase... unless yayain ako ng kapatid ko o ng mga kaibigan ko... o kaya pag ako naman nagyaya... hehehe...
bakit ako kinakabahan?... kasi karamihan ng mga kaibigan ko... either attached... o kaya naman... actively looking... tapos ako... hehehe... AYOKO! sagabal kasi sa buhay ko.... hehhe normal ba yun?... siguro sa ibang mga FEELING STRONG and FEELING INDEPENDENT and all, normal un... eh di naman ako ganun... hehehe... konting problema lang gusto ko na umiyak... ok mali! gusto ko na sakalin ung taong nagcause sa akin ng kapraningan... o kaya naman magmumuni-muni na lang kung talagang malalim ung problema...
pero salamat talaga sa DIYOS na ganun kapetty ung problems ko so far... di naman kasi ako humihingi na big time problems... "humbling" (tama ba term ko? di ko maisip appropriate term at wala naman shift f7 dito sa blogger...) lang kasi ung fact na other people are going through much worse problems than I am and they're still hanging there and doing the best they can... and better... they're doing good... despite those problems... iniisip ko minsan kung ako nasa kalagayan nila... actually minsan di ko maisip at ayoko isipin... pero alam ko mahihirapan ako big time... and MALAMANG i won't be handling those problems gracefully the same way that these people do...
haay kelan kaya ako magiging graceful... sabi ko na kasi ke papa.. dapat nagballerina na lang ako... hahahaha.. syet.. di bale na nga... ok na ako sa sarili ko... hahaha!!! ballerina?! ako?! hahhaha!!! nababaliw na nga talaga ata ako....
Sunday, September 18, 2005
ang magulong utak at ang di paggamait ng backspace key....
hehehe... actually matutulog na ako dapat kasi medyo inaantok na ako...
i'm here simply because i like the sound of the keys in my laptop being tapped by my fingers... what better way to hear that sound than type something which may or may not make sense... and of course the best place to write that sensible/non-sensible anything would be nowhere else but in my online journal... right?
napansin ko lang mahilig ako sa salitang. OK... well... pakingshet... syet... syete... watda!... saka hehehehe(di kasama ung "saka")
wala lang (isa pa sa mga kadalasan kong sinasabi).... trip ko lang... (another thing to add to the list)
astig sana kung dre-drecho ung sulat ko kaya lang mahirap naman di ka tumigil siyempre kelangan mo rin naman mag-isip kahit papano saka kahit naman mabilis ka mag-isip di naman pareho yung speed ng utak mo saka ng limbs mo di ba? (in fairness habang isinusulat ko ang paragraph na to iilang beses lang ako nagbackspace dahil sa mistyped keys... wehehhe...)
mula dito di na muna ako magbabackspace tingann ko kung may sens e yung msisusulat ko... wehhehe ang gulo gulo.. ang kulit ko talaga magtpe anboy ako matype ang gulp.. angdami kong kulag na salitaat ketrra dumudla s lang kasi nag akin gmga daliri sa keyboad wehhehe ang julit nakatuwa naman ung sinulat ko akulang kulang at spobranaman minsa n sa letra eehehhe....
try agiana another paragraph where i wontbe sing the backspacekey.. nacnakman improbving ba? wahaha.. an mas langong gumulo.. pakshet ang bagal; talaga ng u daliri ko minsan pa nga napapabackspace alko sisnusulat ko lang utli ung letra... ang gulod ko..
nyahaha.. sige ito last try...
one last try before i leav eit all behind... hahaa kanta na nga lang kasi un ang pinakamadaling usilat... ang gulo ko talaga magtype buti na lang me backspace key.. ayan di na gaanong magulo ang tinatayp ko,.. medyo me sensena kahit di pa ako nagbabakcspac.e.. ijust doung found na mas mabalis ako magtype mas less error ung nga lang sobrang mali grapmmar at spelling.. wahaha.. sige sige subukan ko magtooe ok mali pa la ang finding ko ganun pa rin... depende pala pag alama ko ko na ung sasabihin ko saka pala less error pero kapag iniisip ko pa rin ung sasabjin ko saka angdami daming erros kasi eean.... translate ko na lang siguro sa next post ko....
i'm here simply because i like the sound of the keys in my laptop being tapped by my fingers... what better way to hear that sound than type something which may or may not make sense... and of course the best place to write that sensible/non-sensible anything would be nowhere else but in my online journal... right?
napansin ko lang mahilig ako sa salitang. OK... well... pakingshet... syet... syete... watda!... saka hehehehe(di kasama ung "saka")
wala lang (isa pa sa mga kadalasan kong sinasabi).... trip ko lang... (another thing to add to the list)
astig sana kung dre-drecho ung sulat ko kaya lang mahirap naman di ka tumigil siyempre kelangan mo rin naman mag-isip kahit papano saka kahit naman mabilis ka mag-isip di naman pareho yung speed ng utak mo saka ng limbs mo di ba? (in fairness habang isinusulat ko ang paragraph na to iilang beses lang ako nagbackspace dahil sa mistyped keys... wehehhe...)
mula dito di na muna ako magbabackspace tingann ko kung may sens e yung msisusulat ko... wehhehe ang gulo gulo.. ang kulit ko talaga magtpe anboy ako matype ang gulp.. angdami kong kulag na salitaat ketrra dumudla s lang kasi nag akin gmga daliri sa keyboad wehhehe ang julit nakatuwa naman ung sinulat ko akulang kulang at spobranaman minsa n sa letra eehehhe....
try agiana another paragraph where i wontbe sing the backspacekey.. nacnakman improbving ba? wahaha.. an mas langong gumulo.. pakshet ang bagal; talaga ng u daliri ko minsan pa nga napapabackspace alko sisnusulat ko lang utli ung letra... ang gulod ko..
nyahaha.. sige ito last try...
one last try before i leav eit all behind... hahaa kanta na nga lang kasi un ang pinakamadaling usilat... ang gulo ko talaga magtype buti na lang me backspace key.. ayan di na gaanong magulo ang tinatayp ko,.. medyo me sensena kahit di pa ako nagbabakcspac.e.. ijust doung found na mas mabalis ako magtype mas less error ung nga lang sobrang mali grapmmar at spelling.. wahaha.. sige sige subukan ko magtooe ok mali pa la ang finding ko ganun pa rin... depende pala pag alama ko ko na ung sasabihin ko saka pala less error pero kapag iniisip ko pa rin ung sasabjin ko saka angdami daming erros kasi eean.... translate ko na lang siguro sa next post ko....
Saturday, September 17, 2005
natapos ang araw ko kahapon kaninang 0630 ng umaga...
ok nakapagpost na ako dapat sa kung gaano kasaya ang araw ko kahapon... akala ko kasi yun na yun... di ko alam may further happenings pa pala...
hehe.. bday kasi kahapon ng isa kong gradeschool pren.. si RIKA.. happy bdays kariks!(in case mabasa mo to)... dapat di na ako pupunta sa kanila kasi sa guadalupe pa siya tapos ako ay nasa balara... (di ko trip mwala ng alas diyes ng gabi kakahanap ng bahay nila para lang maki-celebrate)... eh si redgie (isa pa naming gradeschool pren) ay biglang tumawag at imeet ko raw siya sa mcdo katipunan para sabay na kami papunta kina rika... isip ko... ayan less hassle na papunta... saka sayang naman kung di pa ako pupunta... habang di pa rin naman ako nag-aaral para sa exams namin next week... might as well sulitin ko yung free night ko with my friends di ba? so ayun bihis ako... ayos ng gamit... after 10 minutes... txt ulit redgie asan na ako... hehehe eh nasa bahay pa rin ako... sabi niya sunduin niya na lang ako sa may gate... kaya ayun YEY! libreng PAPUNTA (take note ung emphasis)!
so ayun kita kita kami ng other grade school prens namely: desiree, emman, jay, rossa lee, redgie at rika (siyempre), rikka (high school kaklase nila rika na nakilala ko kagabi lang)...
after ng kainan... mga alas tres ng umaga balik kami dito sa bahay para magswimming... (ayun siningil ako ni redgie ng pang-gas ng dumaan kami sa gas station which reminds me... hati kami ni emman dun... hehehe *evil grin*) pero kaming mga girls lang nagswimming... si redgie umuwi kasi cinderella yun... si emman naman naginternet na muna... di ko lam.. inaabangan ata yung iniibig niya... hahaha!
grabe... as usual... reminisce to da max kami! hahaha!
...yung mga tchr na abnuy
...yung mga kanta na pinapakanta sa amin
...yung mga cr na non-existent
...yung mga kaklaseng nabuntis na
...yung mga kaklaseng di na namin alam kung asan na... etc... etc...
...takutan naman ng konti...
...kwentuhan sa kasalukuyang buhay
...kwentuhan bakit masaya maging WARAY...
...laitan galore naman maya-maya...
... at marami pang iba...
may TAWANAN sa bawat pinag-uusapan... kung gets man naming mga tumatawa yung pinagtatawanan namin... di na yun mahalaga... minsan tumatawa para di naman kawawa yung nagkwekwento... sasabihin naman namin na napipilitan lang kami tumatawa na mag-iinduce naman ng tunay na tawanan kaya OK lang...
ang mga ganitong pagtitipon-tipon ang isang dahilan kung bakit masaya talaga makipag-reunion sa mga kaklase... di man kami nagkita-kita ng ilang taon... parang wala lang ang mga taong yun... tila di man lang kami nagkawalay...
sabi nga ni desiree... "ano ba yan?! wala man lang tayong awkward moment!"
basta! gaya nga ng sabi ko...
ANG SARAP TUMAWA! ang sarap kasama ang mga kaibigan...
hehe.. bday kasi kahapon ng isa kong gradeschool pren.. si RIKA.. happy bdays kariks!(in case mabasa mo to)... dapat di na ako pupunta sa kanila kasi sa guadalupe pa siya tapos ako ay nasa balara... (di ko trip mwala ng alas diyes ng gabi kakahanap ng bahay nila para lang maki-celebrate)... eh si redgie (isa pa naming gradeschool pren) ay biglang tumawag at imeet ko raw siya sa mcdo katipunan para sabay na kami papunta kina rika... isip ko... ayan less hassle na papunta... saka sayang naman kung di pa ako pupunta... habang di pa rin naman ako nag-aaral para sa exams namin next week... might as well sulitin ko yung free night ko with my friends di ba? so ayun bihis ako... ayos ng gamit... after 10 minutes... txt ulit redgie asan na ako... hehehe eh nasa bahay pa rin ako... sabi niya sunduin niya na lang ako sa may gate... kaya ayun YEY! libreng PAPUNTA (take note ung emphasis)!
so ayun kita kita kami ng other grade school prens namely: desiree, emman, jay, rossa lee, redgie at rika (siyempre), rikka (high school kaklase nila rika na nakilala ko kagabi lang)...
after ng kainan... mga alas tres ng umaga balik kami dito sa bahay para magswimming... (ayun siningil ako ni redgie ng pang-gas ng dumaan kami sa gas station which reminds me... hati kami ni emman dun... hehehe *evil grin*) pero kaming mga girls lang nagswimming... si redgie umuwi kasi cinderella yun... si emman naman naginternet na muna... di ko lam.. inaabangan ata yung iniibig niya... hahaha!
grabe... as usual... reminisce to da max kami! hahaha!
...yung mga tchr na abnuy
...yung mga kanta na pinapakanta sa amin
...yung mga cr na non-existent
...yung mga kaklaseng nabuntis na
...yung mga kaklaseng di na namin alam kung asan na... etc... etc...
...takutan naman ng konti...
...kwentuhan sa kasalukuyang buhay
...kwentuhan bakit masaya maging WARAY...
...laitan galore naman maya-maya...
... at marami pang iba...
may TAWANAN sa bawat pinag-uusapan... kung gets man naming mga tumatawa yung pinagtatawanan namin... di na yun mahalaga... minsan tumatawa para di naman kawawa yung nagkwekwento... sasabihin naman namin na napipilitan lang kami tumatawa na mag-iinduce naman ng tunay na tawanan kaya OK lang...
ang mga ganitong pagtitipon-tipon ang isang dahilan kung bakit masaya talaga makipag-reunion sa mga kaklase... di man kami nagkita-kita ng ilang taon... parang wala lang ang mga taong yun... tila di man lang kami nagkawalay...
sabi nga ni desiree... "ano ba yan?! wala man lang tayong awkward moment!"
basta! gaya nga ng sabi ko...
ANG SARAP TUMAWA! ang sarap kasama ang mga kaibigan...
Friday, September 16, 2005
ang saya ng araw ko!!!!
... kahit na di ako makapaglakad ng matino kasi masakit yung isang side ng heel ko sa kaliwang paa...
... at kahit na hindi namin mapagana yung base station (i.e. ayaw kumonek sa net! putris!) sa MO na nung isang gabi ko pa sinusubukang i-configure...
... kahit na tinamaan ako ng BASEBALL na pinalo ng isang guy...
...at kahit na SAPUL yung bola sa dalawa kong shins kasi nakatayo ako ng diretso...
...at kahit masakit ngayon ang mga pasa sa dalawa kong shins na idinulot ng bolang yun...
MASAYA ANG ARAW KO!
hehehe:D grabe... SAYA!
...ang sarap tumawa sa mga mali-maling lyrics kahit na nakikikanta ka na sa radyo...
...ang sarap tumawa kapag feel na feel mo ang kanta kahit mali-mali yung lyrics mo...
...ang sarap tumawa habang nakikipaglaro ka ng basketball kasama ang iba mo pang kaibigan na gaya mo rin na WALANG ALAM sa basketball...
...ang sarap tumawa kahit na sobrang sakit na ng panga at ng tiyan mo...
...ang sarap talaga tumawa ng galing sa puso...
...BASTA masarap tumawa...
ANG SAYA NG ISANG ARAW NA PUNO NG KATATAWANAN... kahit pa walang sense yung pinagtatawanan mo... well, hindi nga ba mga bagay na walang sense ang kadalasang pinagtatawanan natin? hmmm... kaya rin siguro ang mga bagay na walang sense ang kadalasang nakakapagpasaya sa atin...:D
... at kahit na hindi namin mapagana yung base station (i.e. ayaw kumonek sa net! putris!) sa MO na nung isang gabi ko pa sinusubukang i-configure...
... kahit na tinamaan ako ng BASEBALL na pinalo ng isang guy...
...at kahit na SAPUL yung bola sa dalawa kong shins kasi nakatayo ako ng diretso...
...at kahit masakit ngayon ang mga pasa sa dalawa kong shins na idinulot ng bolang yun...
MASAYA ANG ARAW KO!
hehehe:D grabe... SAYA!
...ang sarap tumawa sa mga mali-maling lyrics kahit na nakikikanta ka na sa radyo...
...ang sarap tumawa kapag feel na feel mo ang kanta kahit mali-mali yung lyrics mo...
...ang sarap tumawa habang nakikipaglaro ka ng basketball kasama ang iba mo pang kaibigan na gaya mo rin na WALANG ALAM sa basketball...
...ang sarap tumawa kahit na sobrang sakit na ng panga at ng tiyan mo...
...ang sarap talaga tumawa ng galing sa puso...
...BASTA masarap tumawa...
ANG SAYA NG ISANG ARAW NA PUNO NG KATATAWANAN... kahit pa walang sense yung pinagtatawanan mo... well, hindi nga ba mga bagay na walang sense ang kadalasang pinagtatawanan natin? hmmm... kaya rin siguro ang mga bagay na walang sense ang kadalasang nakakapagpasaya sa atin...:D
bout the 'supposed' game last wed...
hehehe... ok di natapos yung game... takte.. umulan kasi! as usual wrong timing ang ulan... langya di man lang ako nakapaglaro... lapit na ako pumalo di pa nakapalo... asar.. syete.. sige ok lang... ulit naman kami next fri... sana lang di umulan then di ba?
pero ok lang.. at least umuulan pa rin kahit september na... sana umabot ang ulan hanggang sa december... para makarami kami ng data... tungkol naman sa thesis... ayun nakalipat na kaming MO! great balik na ulit ako dun... langya... pero ok lang me nakilala ako kahapon na ka-course ko pero grad na.. nagwowork siya dun sa room na gagamitin namin.. hehe... siya si Ate Mel.. kakatuwa nga eh.. tsismisan kami tungkol sa mga naging tchr namin sa physics... hehehe... great di ba! hehhehe... di naman kami nerd na mga tipong quantum mech... mathematical physics pag-uusapan namin... well.. pinag-usapan namin yun pero to the extent lang na tipong nahirapan kami dun... hehehe saka siyempre yung mga naging tchr namin sa mga subjects na dumugo utak namin...
siya.. dito na muna,.. baka dumating na taxi na pinatawag namin.. hehhe may pasok pa kami ng 1030... dito mga kaklase ko ngayon... overnight sila kagabi... you know... FOR ACADEMIC REASONS... yun nga lang natulog lang yung dalawa... langya kasing kuryente nagfluctuate kagabi... na-off yung ilaw pero yung TV naka-On labo! hmmm.. ano kaya reason nun... maitanong nga sa tchr...
ay siya! sige bihis pa ako...
pero ok lang.. at least umuulan pa rin kahit september na... sana umabot ang ulan hanggang sa december... para makarami kami ng data... tungkol naman sa thesis... ayun nakalipat na kaming MO! great balik na ulit ako dun... langya... pero ok lang me nakilala ako kahapon na ka-course ko pero grad na.. nagwowork siya dun sa room na gagamitin namin.. hehe... siya si Ate Mel.. kakatuwa nga eh.. tsismisan kami tungkol sa mga naging tchr namin sa physics... hehehe... great di ba! hehhehe... di naman kami nerd na mga tipong quantum mech... mathematical physics pag-uusapan namin... well.. pinag-usapan namin yun pero to the extent lang na tipong nahirapan kami dun... hehehe saka siyempre yung mga naging tchr namin sa mga subjects na dumugo utak namin...
siya.. dito na muna,.. baka dumating na taxi na pinatawag namin.. hehhe may pasok pa kami ng 1030... dito mga kaklase ko ngayon... overnight sila kagabi... you know... FOR ACADEMIC REASONS... yun nga lang natulog lang yung dalawa... langya kasing kuryente nagfluctuate kagabi... na-off yung ilaw pero yung TV naka-On labo! hmmm.. ano kaya reason nun... maitanong nga sa tchr...
ay siya! sige bihis pa ako...
Wednesday, September 14, 2005
in the lab... again...
note: this post was published a day later kasi... hehe nagstart na kami ng meeting namin... after i wrote a paragraph... heehee...
ok nasa lab na naman ako.. pero dito na sa ctc.. hindi na sa faura... our group is still waiting for our turn to talk with one of our advisors... yung isa kasi natrapik sa sobrang lakas ng ulan kanina... yung isa naman nasa states na ulit... sayang nga eh... yun kasi yung advisor namin na makulit... yung tipong mapipilitan ka talaga gumawa kasi mahihiya ka kapag wala kang matinong update sa meeting niyo.... di bale... i will endeavor (NAX! endeavor! as if!) to work even if nobody is encouraging me... hehehe.. kelangan eh.. hirap umasa... at least mga groupmates ko ngayon masipag magfollow-up sa mga kelangan namin ireserve kahit papano... hehehe kakatamad kasi magreserve ng stuff.. gusto ko lang kasi kuha data.. research... sulat paper... gawa (dito ako tumigil kahapon... di ko na nga maalala yung kasunod ng last word ko eh... hehhe....)
ok nasa lab na naman ako.. pero dito na sa ctc.. hindi na sa faura... our group is still waiting for our turn to talk with one of our advisors... yung isa kasi natrapik sa sobrang lakas ng ulan kanina... yung isa naman nasa states na ulit... sayang nga eh... yun kasi yung advisor namin na makulit... yung tipong mapipilitan ka talaga gumawa kasi mahihiya ka kapag wala kang matinong update sa meeting niyo.... di bale... i will endeavor (NAX! endeavor! as if!) to work even if nobody is encouraging me... hehehe.. kelangan eh.. hirap umasa... at least mga groupmates ko ngayon masipag magfollow-up sa mga kelangan namin ireserve kahit papano... hehehe kakatamad kasi magreserve ng stuff.. gusto ko lang kasi kuha data.. research... sulat paper... gawa (dito ako tumigil kahapon... di ko na nga maalala yung kasunod ng last word ko eh... hehhe....)
game... of life? softball na lang muna...
may game kami mamya!!!! hehehe.. nag-arrange ng tune-up game si coach kaya lang hanggang ngayon di pa namin alam sino kalaban namin... sana manalo kami....
kelangan nasa school na ako by two or 1430... sana everything goes well... sana di ako magkalat... shets.. parati talaga ako kinakabahan sa field...
ok acads ranting na nman muna...
di ako pumasok ngayon... walang kwenta kung papasok ako sa mga class ko... yung isang tchr namin walang alam... puro hangin lang na parang balloon... sarap paputukin sa sobrang hangin...
yung isa naman... ok lang... kaya lang di naman nagchecheck ng attendance.. babasahin ko na lang libro namin mas matututo pa siguro ako... yung isa pang tchr... me alam... di naman nagtuturo kadalasan... nakikipagtsismisan lang sa amin... so buti na di na lang ako pumasok... ayusin ko na lang muna req'ts ko para ngayong week... pinuputakte kami sa requirements ngayon eh... hay naku.. ok lang... malapit na naman sembreak... tapos pagkatapos ng isa pang sem.... REAL world KUNO here I come!!! hehehe sana ready na ako... takte! ni di ko nga alam next na game plan ko...
hay naku! tama na muna siguro na yang softball yung atupagin ko kesa sa magiging buhay ko pagkatapos ng college... one sem away pa naman siya... pero... NAKAKATAKOT!!!! di bale... eh kung ung iba nga nagsurvive... AKO PA KAYA! (hehehe kinoconvince ko lang sarili ko)... I WILL SURVIVE!!!
kelangan nasa school na ako by two or 1430... sana everything goes well... sana di ako magkalat... shets.. parati talaga ako kinakabahan sa field...
ok acads ranting na nman muna...
di ako pumasok ngayon... walang kwenta kung papasok ako sa mga class ko... yung isang tchr namin walang alam... puro hangin lang na parang balloon... sarap paputukin sa sobrang hangin...
yung isa naman... ok lang... kaya lang di naman nagchecheck ng attendance.. babasahin ko na lang libro namin mas matututo pa siguro ako... yung isa pang tchr... me alam... di naman nagtuturo kadalasan... nakikipagtsismisan lang sa amin... so buti na di na lang ako pumasok... ayusin ko na lang muna req'ts ko para ngayong week... pinuputakte kami sa requirements ngayon eh... hay naku.. ok lang... malapit na naman sembreak... tapos pagkatapos ng isa pang sem.... REAL world KUNO here I come!!! hehehe sana ready na ako... takte! ni di ko nga alam next na game plan ko...
hay naku! tama na muna siguro na yang softball yung atupagin ko kesa sa magiging buhay ko pagkatapos ng college... one sem away pa naman siya... pero... NAKAKATAKOT!!!! di bale... eh kung ung iba nga nagsurvive... AKO PA KAYA! (hehehe kinoconvince ko lang sarili ko)... I WILL SURVIVE!!!
Sunday, September 11, 2005
kiddie movies...
the hills are alive with the sound of music... just imagine julie andrews singing this on top of a mountain in switzerland (which was made out to be in austria...) hay... memories...
this is one of my favorite movies when i was a kid... i think i was 3-4 yrs old then... I didn't know how to use the radio but I learned how to operate a BETAMAX because of this movie... hehehe.. OPO betamax! wala pang cd players, vHS, at lalo na ang playstation...
whenever I felt like it, I would just pop the tape of this movie in our betamax and then sing along with the characters when they begin singing... pero as usual... i still can't memorize the lyrics of some of the songs... which is why i have a soft copy of the lyrics... hehehe para I can sing along whenever I watch the movie...
this is one of my favorite movies when i was a kid... i think i was 3-4 yrs old then... I didn't know how to use the radio but I learned how to operate a BETAMAX because of this movie... hehehe.. OPO betamax! wala pang cd players, vHS, at lalo na ang playstation...
whenever I felt like it, I would just pop the tape of this movie in our betamax and then sing along with the characters when they begin singing... pero as usual... i still can't memorize the lyrics of some of the songs... which is why i have a soft copy of the lyrics... hehehe para I can sing along whenever I watch the movie...
hmmm... I'm not really sure but i vaguely remember a movie about EWOKS... i'm not even sure with the spelling (hehehe just checked google, got the right spelling). I just remember them as fluffy-bear-like creatures (im not sure if animal is the right word to describe them) which also appeared in Star wars... I'm not sure if they have a movie of their own, but i do remember that they have... i wasn't that interested in star wars when i was a kid so i know that it wasn't the movie which i played over and 0ver again... although... i was amazed with the clone troopers hehehe.. astig kasi mukha silang robot... (ok checked google again... hehehe and i'm right again... they do have a movie which was inspired from the ewoks in star wars)... sometimes my memories are so messed up that i even remember the ewoks in Annie (another movie i watched but didn't really like)... hehehe labo no! hope i can get a copy of the ewoks movies so i can watch them again... san kaya ako makakahanap nun...
hmmm... and ob cors! BIOMAN! hahaha! yellow four!!! hehehe naguunahan kami parati ni ate sa pink eh... kaya lang since matanda siya, siya prati yung pink ako prati yung yellow... hmmm.. maybe that's the reason why i came to dislike the color pink... hehehe... memories of being bullied (hehehe hope ate doesn't read this...) but later i decided yellow was better than pink.. hehehe nagkakataon kasi na maarte parati yung pink tapos astig naman parati yung weapon ng yellow! heheh yellow four!
tapos yung power rangers din! mighty morphin power rangers!!! let's morph! sabre-toothed tiger! hehehe astig tlaga yellow!
haay.. those were the days... uso na kasi ngayon reality tv shows o kaya naman telenovela na pakanta kanta... korni... wala ng pasigaw sigaw para magmorph... psindi sindi na lang ng kandila... masyado ng mellow......
hmmm... and ob cors! BIOMAN! hahaha! yellow four!!! hehehe naguunahan kami parati ni ate sa pink eh... kaya lang since matanda siya, siya prati yung pink ako prati yung yellow... hmmm.. maybe that's the reason why i came to dislike the color pink... hehehe... memories of being bullied (hehehe hope ate doesn't read this...) but later i decided yellow was better than pink.. hehehe nagkakataon kasi na maarte parati yung pink tapos astig naman parati yung weapon ng yellow! heheh yellow four!
tapos yung power rangers din! mighty morphin power rangers!!! let's morph! sabre-toothed tiger! hehehe astig tlaga yellow!
haay.. those were the days... uso na kasi ngayon reality tv shows o kaya naman telenovela na pakanta kanta... korni... wala ng pasigaw sigaw para magmorph... psindi sindi na lang ng kandila... masyado ng mellow......
Thursday, September 08, 2005
mali ang narepress...
teka... meron naman palang magandang nagyari...
yung verilog programs namin saka synthesis reports saka yung sa FPGA... namove ang deadline to tuesday! yey! ayan at least kahit papano... mayroon naman akong ikakatuwa...
pero para siyang isang tuldok ng kasiyahan sa 25pages na essay ng kabwisitan at kalungkutan...
yung verilog programs namin saka synthesis reports saka yung sa FPGA... namove ang deadline to tuesday! yey! ayan at least kahit papano... mayroon naman akong ikakatuwa...
pero para siyang isang tuldok ng kasiyahan sa 25pages na essay ng kabwisitan at kalungkutan...
my day...
... this is not...
yep... di ko araw to... i messed up...
in what? in my quiz... in my report... f*ck...
okay... maybe i'm exaggerating... i dunno... pero i really FEEL that i messed up...
i'm watching tv, but not really...
i'm listening to the music, but not really...
i'm writing, but not really...
syete... it started out so well... i mean... i felt that the day would be good when I woke up in school kaninang umaga... turned out... bad day pala...
well... at least hindi naman buong araw ko yung sira...only those that matter academically lang naman... damn... ewan ko nagkalat talaga ako...
shit... nadedepress na naman ako... di ko matanggal sa utak ko yung pagkakalat ko kanina... parang rewind siya ng philo104 orals ko... di naman ganun kalala kagaya yung sa philo orals ko na gusto ko nang lamunin ako ng lupa... (which turned out to be... OK naman pala) pero langya nagplaplay sa utak ko yung report ko kanina...
grrrrrrrrr.... ano ba!!!!?! dapat kasi repressed memory na siya... pero ayaw pa magpatulak sa likod ng utak ko... pinaglalabanan ng walanghiyang alaala na yun ang pilit na pagtulak dito ng aking mind power papunta sa likod ng aking almost empty brain ... hmmm.. which got me thinking... since almost empty nga ang utak ko... baka hindi enough ang laman para maitago siya mula sa harap kung kaya nananaig siya against my other thoughts and memories...
takte.. tama na nga to... sabog na talaga ako... andami pa gagawin... kelan kaya ako makakapagpost ng masayang post... yung hindi sarcastic.. yung hindi puro rants lang...
sa lagay na to... sa tingin ko matagal pa...
off to sleeping... off to dreaming... but not really...
yep... di ko araw to... i messed up...
in what? in my quiz... in my report... f*ck...
okay... maybe i'm exaggerating... i dunno... pero i really FEEL that i messed up...
i'm watching tv, but not really...
i'm listening to the music, but not really...
i'm writing, but not really...
syete... it started out so well... i mean... i felt that the day would be good when I woke up in school kaninang umaga... turned out... bad day pala...
well... at least hindi naman buong araw ko yung sira...only those that matter academically lang naman... damn... ewan ko nagkalat talaga ako...
shit... nadedepress na naman ako... di ko matanggal sa utak ko yung pagkakalat ko kanina... parang rewind siya ng philo104 orals ko... di naman ganun kalala kagaya yung sa philo orals ko na gusto ko nang lamunin ako ng lupa... (which turned out to be... OK naman pala) pero langya nagplaplay sa utak ko yung report ko kanina...
grrrrrrrrr.... ano ba!!!!?! dapat kasi repressed memory na siya... pero ayaw pa magpatulak sa likod ng utak ko... pinaglalabanan ng walanghiyang alaala na yun ang pilit na pagtulak dito ng aking mind power papunta sa likod ng aking almost empty brain ... hmmm.. which got me thinking... since almost empty nga ang utak ko... baka hindi enough ang laman para maitago siya mula sa harap kung kaya nananaig siya against my other thoughts and memories...
takte.. tama na nga to... sabog na talaga ako... andami pa gagawin... kelan kaya ako makakapagpost ng masayang post... yung hindi sarcastic.. yung hindi puro rants lang...
sa lagay na to... sa tingin ko matagal pa...
off to sleeping... off to dreaming... but not really...
morning in faura...
hehehehe.. kakatapos lang namin maligo dito sa 3rd floor... buti na lang wala maxdong tao kasi karamihan nasa classrooms na nila...
newei... andami gagawin ngayon..
1) presentation.... na kailangan ko pa pagpraktisan kung ano sasabihin ko kasi di ko pa alam lines ko... wehehehe... takte kelangan straight english to...
2) verilog na programs... di pa namin napapagana yung millisecond timer sa FPGA saka ung sa pagsynthesize sa VCS di pa namin nagagawa
3) QUIZ
one good day coming up!
takte...
newei... andami gagawin ngayon..
1) presentation.... na kailangan ko pa pagpraktisan kung ano sasabihin ko kasi di ko pa alam lines ko... wehehehe... takte kelangan straight english to...
2) verilog na programs... di pa namin napapagana yung millisecond timer sa FPGA saka ung sa pagsynthesize sa VCS di pa namin nagagawa
3) QUIZ
one good day coming up!
takte...
Tuesday, September 06, 2005
c'est la vie
tagal rin ako di nakapagpost...
busy kasi...
nax! akala mo totoo... well... totoo naman pero kadalasan siyempre andyan ang walang kamatayang procrastination... di lang ako nagkaron ng pagkakataong magprocrastinate gamit ang blog na to...
sabi ko nga panahon na naman... panahon na naman ng pagpupuyat... pagmumura sa mga tchrs na akala mo kung sino pero kung tutuusin ay incompetent naman... hay naku...
ganito kasi un.... may tchr kami na nagpapapass ng long test online... ilang days ago... kaya lang GMAIL ang account niya.. eh may exe file na kasama ung ipinapapasa niya... PROBLEMA: HINDI TUMATANGGAP NG EXE FILE ANG GMAIL! kahit pa izip mo yan! magbobounce lang talga! ung isang account niya... nasa nip... kaya lang limited size so di pde dun kasi... HELLO! andami namin tapos ang average file size ng isusubmit ng bawat student ay almost 6MB.
ayoko na magmura... naubos ko na ata lahat ng alam kong mura sa hinayupak na tchr na yun... grrrr.... akala mo kung sino!!! di naman sumisipot sa klase! tapos akala mo kung magdemand ng excellence eh excellent rin siya... putris! mali mali naman ingles! nag-ingles pa!** sabi nga ng mga kaklase ko pano kaya pumapasa yung mga scientific papers ng abnuy na yun... o well... c'est la vie raw sabi ng iba...
pero minsann nakakaasar na talaga yung phrase na yan...
C'est la vie...
Ganyan talaga ang buhay...
That's life...
Asya it kinabuhi...
takte! hindi parating ganyan ang buhay... pede natin maiwasan ang ibang sitwasyon kung tutuusin... * pero sabagay... meron talaga mga pagkakataong kahit gaano ka kagaling umiwas sa mga bagay-bagay ay sadyang di mo talaga maiiwasan...
kung iisipin... di naman ganun ka nakakaasar yung tchr na yun... pero naku! yung mga sulat niya sa amin akala mo talaga minsan kung sino siya! at kung wala na siyang ibang mapuna... pati mga walang kwentang bagay gaya ng signature mo sa mail ay pupunahin! langya! pinakikialaman pa pati sarili mong tatak! nakakabwisit.. kung lagyan ko kaya ng "Sincerely sir gago ka, naomi" sa dulo ng bawat inquiry ko sa kanya.. ano kaya isipin nun? hehehe pero siyempre di ko gagawin yun... topak ako minsan pero di pa GANUN katopak... hehehe... di bale pag nagrade-an niya na kami... pagiisipan ko kung itutuloy ko yun...
*aaminin ko di naman talga lahat kasalanan ng tchr... oo nagcocontrubute rin dun limitations ng World wide web... pero takte namn! kung sa simula pa lang alam mo na di tinatanggap ung walanghiyang exefile! parang awa mo na gumawa ka ng ibang account! libre naman un at di mahirap gawin! putris! di kami lahat ay 100MBps ang speed ng net connection... after 10 yrs lang namin na-uupload yung 5-6MB na files... di kami lahat ay may oras para mag-upload lang parati ng files para sa convenience mo takte ka!!! meron kaming mga buhay at iba pang subject na prinoproblema...
**ok lang naman kahit mali mali ingles no! hello ako rin mali mali ingles ko! lalo na kapag orals... pero kung magdedemand ka ng excellence sa students mo please lang ipakita mo na may karapatan kang magdemand ng hinihingi mo!
busy kasi...
nax! akala mo totoo... well... totoo naman pero kadalasan siyempre andyan ang walang kamatayang procrastination... di lang ako nagkaron ng pagkakataong magprocrastinate gamit ang blog na to...
sabi ko nga panahon na naman... panahon na naman ng pagpupuyat... pagmumura sa mga tchrs na akala mo kung sino pero kung tutuusin ay incompetent naman... hay naku...
ganito kasi un.... may tchr kami na nagpapapass ng long test online... ilang days ago... kaya lang GMAIL ang account niya.. eh may exe file na kasama ung ipinapapasa niya... PROBLEMA: HINDI TUMATANGGAP NG EXE FILE ANG GMAIL! kahit pa izip mo yan! magbobounce lang talga! ung isang account niya... nasa nip... kaya lang limited size so di pde dun kasi... HELLO! andami namin tapos ang average file size ng isusubmit ng bawat student ay almost 6MB.
ayoko na magmura... naubos ko na ata lahat ng alam kong mura sa hinayupak na tchr na yun... grrrr.... akala mo kung sino!!! di naman sumisipot sa klase! tapos akala mo kung magdemand ng excellence eh excellent rin siya... putris! mali mali naman ingles! nag-ingles pa!** sabi nga ng mga kaklase ko pano kaya pumapasa yung mga scientific papers ng abnuy na yun... o well... c'est la vie raw sabi ng iba...
pero minsann nakakaasar na talaga yung phrase na yan...
C'est la vie...
Ganyan talaga ang buhay...
That's life...
Asya it kinabuhi...
takte! hindi parating ganyan ang buhay... pede natin maiwasan ang ibang sitwasyon kung tutuusin... * pero sabagay... meron talaga mga pagkakataong kahit gaano ka kagaling umiwas sa mga bagay-bagay ay sadyang di mo talaga maiiwasan...
kung iisipin... di naman ganun ka nakakaasar yung tchr na yun... pero naku! yung mga sulat niya sa amin akala mo talaga minsan kung sino siya! at kung wala na siyang ibang mapuna... pati mga walang kwentang bagay gaya ng signature mo sa mail ay pupunahin! langya! pinakikialaman pa pati sarili mong tatak! nakakabwisit.. kung lagyan ko kaya ng "Sincerely sir gago ka, naomi" sa dulo ng bawat inquiry ko sa kanya.. ano kaya isipin nun? hehehe pero siyempre di ko gagawin yun... topak ako minsan pero di pa GANUN katopak... hehehe... di bale pag nagrade-an niya na kami... pagiisipan ko kung itutuloy ko yun...
*aaminin ko di naman talga lahat kasalanan ng tchr... oo nagcocontrubute rin dun limitations ng World wide web... pero takte namn! kung sa simula pa lang alam mo na di tinatanggap ung walanghiyang exefile! parang awa mo na gumawa ka ng ibang account! libre naman un at di mahirap gawin! putris! di kami lahat ay 100MBps ang speed ng net connection... after 10 yrs lang namin na-uupload yung 5-6MB na files... di kami lahat ay may oras para mag-upload lang parati ng files para sa convenience mo takte ka!!! meron kaming mga buhay at iba pang subject na prinoproblema...
**ok lang naman kahit mali mali ingles no! hello ako rin mali mali ingles ko! lalo na kapag orals... pero kung magdedemand ka ng excellence sa students mo please lang ipakita mo na may karapatan kang magdemand ng hinihingi mo!
Subscribe to:
Posts (Atom)