Hehehe I just ended my 22nd* year sa mundong to... Now I'm starting my 23rd year... hehehe I'm excited to see what's in store for me this year and the succeeding years to come!
Hehehehe... life may not be fair, MINSAN... pero at least na-eenjoy ko siya, MOST of the time...
ANG SAYA SAYA! kahit nakakastress minsan, kahit nakakabanas ang mga tao minsan, kahit me amoy mga tao sa paligid mo minsan, kahit halos liparin ka na sa sobrang hangin ng ibang tao minsan... OK LANG! MASAYA PA RIN BUHAY!!
THANK YOU LORd GOD for this wonderfully-made-roller-coaster life of mine =D
*I'm 22 yrs old na! this is My magic year! hehehe kasi my favorite number is my age! GO NAOMI! KAYA MO YAN! AJA!!! (hehe siyempre psinapsyche ko ang sarili ko di ba! power of cheering!)
Thursday, November 23, 2006
Monday, November 20, 2006
Wala ulit akong maisip na title
Sa ngayon, wala akong gaanong oras magsulat... nagbu-busyhan kuno ako... hahay! nakakamiss na rin magsulat... ng kung anu-ano... ng mga reklamo sa buhay... nga mga hirit na wala lang... ng mga ka-etsosan...
Di ko alam kung bakit ako nag-eenjoy magsulat di naman ako writer... at wala rin naman akong skills ng isang writer... hehe nagwrwriter-writeran lng kunyari ako... hehe... wala lang.. nakakatuwa rin kasi basahin yung mga sinulat mo after ilang weeks, or months, or years... nakakatuwa mag-reminisce... hehehe
SIguro dahil na rin I put much value into memories... Sabi nga ng text na natanggap ko (di to verbatim, di ko na maalala exactly eh): When everything else is gone, you'll always have your memories to turn back to... kawawa nga lang yung may mga amnesia at yung me alzheimers...
Speaking of alzheimers, yun ang isang sakit na ayaw kung magkaron ang mga mahal ko sa buhay.... ang sakit kasi siguro nun... yung di ka man lang niya makilala o maalala... syete... kahit ako na lang magkasakit nun, wag lang sila... hehehe yep medyo selfish talaga ako pagdating sa ganyan... saka mababa ang tolerance ko sa emotional pain... mas kakayanin ko pa physical pain... emotional pain? patayan na lang! hehehehe...
Di ko alam kung bakit ako nag-eenjoy magsulat di naman ako writer... at wala rin naman akong skills ng isang writer... hehe nagwrwriter-writeran lng kunyari ako... hehe... wala lang.. nakakatuwa rin kasi basahin yung mga sinulat mo after ilang weeks, or months, or years... nakakatuwa mag-reminisce... hehehe
SIguro dahil na rin I put much value into memories... Sabi nga ng text na natanggap ko (di to verbatim, di ko na maalala exactly eh): When everything else is gone, you'll always have your memories to turn back to... kawawa nga lang yung may mga amnesia at yung me alzheimers...
Speaking of alzheimers, yun ang isang sakit na ayaw kung magkaron ang mga mahal ko sa buhay.... ang sakit kasi siguro nun... yung di ka man lang niya makilala o maalala... syete... kahit ako na lang magkasakit nun, wag lang sila... hehehe yep medyo selfish talaga ako pagdating sa ganyan... saka mababa ang tolerance ko sa emotional pain... mas kakayanin ko pa physical pain... emotional pain? patayan na lang! hehehehe...
Wednesday, November 01, 2006
buhay may trabaho
- walang pera parati...
- kung meron mang pera... kung umasta, parang WALANG PERA PARATI
- at kung umasta man na me pera, kinabukasan... WALANG WALA NG PERA TALAGA
- kahit holiday... pdeng i-require PUMASOK ng opisina kung me di natapos....
- madaling mag-busy-busyhan dahil sa work KUNO
- ang SICK LEAVE ay ginagamit hindi dahil sa SICK kundi dahil SLEEPY.. hehehe
Saturday, September 02, 2006
about me....
hehe balita lang 'to tungkol sa kung ano ang bago sa akin... wag maxadong maexcite...
ANYWAY....
may trabaho na ako!!!! hindi na ako BUM!!!! hihihihihi!!! AT LAST nag-iisip na ako ulit!!!
newei... kakastart ko lang last mon at work ko ay from 8-12, 1-5... kaya lang alam niyo naman dito sa dakilang siyudad ng Maynila ay pagkatrapik trapik kung kaya naman alas sais pa lang... okey okey plus 30 minutes hehehe... 6:30 na nga fine!!!! 630 pa lang alis na ako ng bahay.. meaning 530+30 minutes gising na ako... hehehe...
kaya naman pag nakauwi na ako... 6-630pm usually dito na ako sa bahay... lamon lang ng konti... okay fine! lamon ng marami... then tumba na ako sa antok!
btw... ang trabaho ko pala... ay... tantananantanan!!!! programming!!! ang aking pinakasusumpang trabaho nong college ay naging trabaho ko na!!!!!!! gahrrrrrreat di ba?!?!?!?!??
pero ok lang yan... at least kahit papano... meron ng effort ang utak ko na mag-isip... saka remember!!! may sweldo na ako!!!!
hahahaha! kahit hndi kalakihan ok lang... basta makasave ako kahit pakonti konti lang.. ok na ako dun!
siya siya.. alas-onse na! gising pa ako! matutulog muna ako! sa isang araw lunes na naman magigising na naman ako ng maaga... siya siya!
next time ulit... another downside... walang net dun sa trabaho ko... isang site lang na-access ko... yung webmail ng office namin.. pero ok na yun kesa wala...
Thank God for small blessings! :D
phabol lang.. nagdridrive na pala ako!!! hehehehe!! YEHEY! di pa ako nababangga!!!! (hindi ako nagdadasal na mabangga ha!?!?! sabi nga ni el [ang aking isang prend na nakasakay na sa akin] kahit langgam pinapatawid ko! hahaha ganun ako kabagal at ganun ako kapraning magdrive!) di pa nga ako nababangga pero maraming beses na ako sumabit sa parking pero ok lang.. hehehehe... wala pang galos ang sasakyan dahil sa mga sabit na yun... me galos ang sasakyan pero hindi dahil sa akin.. nyahahahha!!!
that's all folks... for the mean time anyway.. hehe sana may net na sa pc ko next time...
hehe kaya lang ok na rin ang wala baka di na ako magtrabaho.. magblog na lang ako poreber..
siya! siya!
ANYWAY....
may trabaho na ako!!!! hindi na ako BUM!!!! hihihihihi!!! AT LAST nag-iisip na ako ulit!!!
newei... kakastart ko lang last mon at work ko ay from 8-12, 1-5... kaya lang alam niyo naman dito sa dakilang siyudad ng Maynila ay pagkatrapik trapik kung kaya naman alas sais pa lang... okey okey plus 30 minutes hehehe... 6:30 na nga fine!!!! 630 pa lang alis na ako ng bahay.. meaning 530+30 minutes gising na ako... hehehe...
kaya naman pag nakauwi na ako... 6-630pm usually dito na ako sa bahay... lamon lang ng konti... okay fine! lamon ng marami... then tumba na ako sa antok!
btw... ang trabaho ko pala... ay... tantananantanan!!!! programming!!! ang aking pinakasusumpang trabaho nong college ay naging trabaho ko na!!!!!!! gahrrrrrreat di ba?!?!?!?!??
pero ok lang yan... at least kahit papano... meron ng effort ang utak ko na mag-isip... saka remember!!! may sweldo na ako!!!!
hahahaha! kahit hndi kalakihan ok lang... basta makasave ako kahit pakonti konti lang.. ok na ako dun!
siya siya.. alas-onse na! gising pa ako! matutulog muna ako! sa isang araw lunes na naman magigising na naman ako ng maaga... siya siya!
next time ulit... another downside... walang net dun sa trabaho ko... isang site lang na-access ko... yung webmail ng office namin.. pero ok na yun kesa wala...
Thank God for small blessings! :D
phabol lang.. nagdridrive na pala ako!!! hehehehe!! YEHEY! di pa ako nababangga!!!! (hindi ako nagdadasal na mabangga ha!?!?! sabi nga ni el [ang aking isang prend na nakasakay na sa akin] kahit langgam pinapatawid ko! hahaha ganun ako kabagal at ganun ako kapraning magdrive!) di pa nga ako nababangga pero maraming beses na ako sumabit sa parking pero ok lang.. hehehehe... wala pang galos ang sasakyan dahil sa mga sabit na yun... me galos ang sasakyan pero hindi dahil sa akin.. nyahahahha!!!
that's all folks... for the mean time anyway.. hehe sana may net na sa pc ko next time...
hehe kaya lang ok na rin ang wala baka di na ako magtrabaho.. magblog na lang ako poreber..
siya! siya!
Monday, August 14, 2006
gahrreaaaaaat!!!
kung kelan ako pdeng magcheck ng friendster.. ngayon naman sya nagtopak di ba? gaaaaaaahhhhhrrrrrrrrrrrrreeeeeeeeeeeeeeaaaaaaattttttt!!!!
hahay! kawawa naman yung nag-add sa akin... di ko pa sila ma-aadd kaagad.. poor them... hahahaha!!!
teka teka! dapat pala tipirin ko ang aking Ingles... kasi sa Miyerkules babalik na akong Subic at naroon ang aking tiyahin na galing NY at ang kanyang dakilang 3 anak na di marunong mag-WARAY o mag-TAGALOG... baka maubusan ako ng mga salitang maari kong gamitin... at tuluyan nang dumugo ang aking pagkaganda gandang ilong.. bwahahahaha
ikwekwento ko na lamang ang aking naging experyensiya (nasa dulo na ng dila ko ang katagang aking hinahanap pero tila hindi ko maibulalas! nyahahaha!) kasama ang tatlong nilalang na iyon...
ang panganay ay labingpitong taong gulang... kaedad ng aking nakababatang kapatid... ang pangalawa ay labin-apat na taong gulang samantalang ang bunso ay siyam na taong gulang lamang...
pagkatapos nilang kumain sa Gerry's Grill (kaming apat lamang ang magkakasama dahil ang mga matatanda ay may meeting na pinuntahan): hindi sila nagsasalita kung hindi ko sila kinakausap kaya naman para akong tuod habang kasama ko sila... hindi ko man lang mailabas ang aking tunay na anyo (ako pala si MAHIWAGANG KAY hahhaha iyon ay biro lamang.. nyahahaha baduy!) ang ibig kong sabihin ay, hindi ko mailabas ang aking tunay na sarili (ang baduy ulit)... eniwey (tagalog na rin yan, iba ang pagbaybay sa ingles na bersiyon), pagkatapos ko silang tinanong ng kung anu-anong kagaguhang tanong na alam ko naman ang sagot (halimbawa: your classes start in september right? o kaya naman ay the two of you are in high school and you're in grade school?(habang nakatingin sa bunso)DUH??!?!?!?!?!?! MALAMANG!)
leche! nasubok ang aking abilidad sa paggawa ng walang kamatayang small talk na yan! kulang na lang sabihin ko na dito sa Pilipinas ay walang niyebe samantalang sa America ay meron... o nasabi ko ba yun?... at saka nga pala... nagamit ko na rin ang walang katapusang topic ng klima kasi umuulan no'n at nakatanga na lang kaming tatlo kasi di naman sila naguusap kaya sabi ko... (with a sigh pa yun ha!) *insert sigh here*"It's always raining.." kung saan ngumiti lang ang pangalawa, dedma ang panganay, at ang bunso ay nakatingin sa kawalan... ANG SAYA DI BA?!
sana sa susunod... magkaroon naman ng debelopment (hihi) yung paguusap namin di ba?! okey lang sa akin kahit malunod ako sa kalaliman ng aming paguusapan... ayoko na ng usapang puro tinginan sa kawalan para lamang makaiwas magsalita... pakshet! magkakabad breath ako pag parating ganun!
hahay! kawawa naman yung nag-add sa akin... di ko pa sila ma-aadd kaagad.. poor them... hahahaha!!!
teka teka! dapat pala tipirin ko ang aking Ingles... kasi sa Miyerkules babalik na akong Subic at naroon ang aking tiyahin na galing NY at ang kanyang dakilang 3 anak na di marunong mag-WARAY o mag-TAGALOG... baka maubusan ako ng mga salitang maari kong gamitin... at tuluyan nang dumugo ang aking pagkaganda gandang ilong.. bwahahahaha
ikwekwento ko na lamang ang aking naging experyensiya (nasa dulo na ng dila ko ang katagang aking hinahanap pero tila hindi ko maibulalas! nyahahaha!) kasama ang tatlong nilalang na iyon...
ang panganay ay labingpitong taong gulang... kaedad ng aking nakababatang kapatid... ang pangalawa ay labin-apat na taong gulang samantalang ang bunso ay siyam na taong gulang lamang...
pagkatapos nilang kumain sa Gerry's Grill (kaming apat lamang ang magkakasama dahil ang mga matatanda ay may meeting na pinuntahan): hindi sila nagsasalita kung hindi ko sila kinakausap kaya naman para akong tuod habang kasama ko sila... hindi ko man lang mailabas ang aking tunay na anyo (ako pala si MAHIWAGANG KAY hahhaha iyon ay biro lamang.. nyahahaha baduy!) ang ibig kong sabihin ay, hindi ko mailabas ang aking tunay na sarili (ang baduy ulit)... eniwey (tagalog na rin yan, iba ang pagbaybay sa ingles na bersiyon), pagkatapos ko silang tinanong ng kung anu-anong kagaguhang tanong na alam ko naman ang sagot (halimbawa: your classes start in september right? o kaya naman ay the two of you are in high school and you're in grade school?(habang nakatingin sa bunso)DUH??!?!?!?!?!?! MALAMANG!)
leche! nasubok ang aking abilidad sa paggawa ng walang kamatayang small talk na yan! kulang na lang sabihin ko na dito sa Pilipinas ay walang niyebe samantalang sa America ay meron... o nasabi ko ba yun?... at saka nga pala... nagamit ko na rin ang walang katapusang topic ng klima kasi umuulan no'n at nakatanga na lang kaming tatlo kasi di naman sila naguusap kaya sabi ko... (with a sigh pa yun ha!) *insert sigh here*"It's always raining.." kung saan ngumiti lang ang pangalawa, dedma ang panganay, at ang bunso ay nakatingin sa kawalan... ANG SAYA DI BA?!
sana sa susunod... magkaroon naman ng debelopment (hihi) yung paguusap namin di ba?! okey lang sa akin kahit malunod ako sa kalaliman ng aming paguusapan... ayoko na ng usapang puro tinginan sa kawalan para lamang makaiwas magsalita... pakshet! magkakabad breath ako pag parating ganun!
im in qc, not in subic...
for the meantime... hehehe actually until wednesday lang...
was able to get a break from the eternal vacation that I was having... hehe buti na lang Soluziona called me for the nth time...
hehe hindi naman ako nagyayabang... Soluziona did call me for the nth time because i kept missing my previous appointments on purpose... hehe BEFORE, I wasn't ready to start working just yet (and didn't realize it KUNO) so I kept saying YES to the appointments that they kept arranging for me... it was always only when I'm supposed to leave for QC that I decide not to go... hehe atake ng tamaditis....
NOW, I'm so sick of Subic and the non-traffic, always on time because of lack of traffic, and of course the greenery.... wait! mali... i love the greenery pala... i hate the lack of greenery in my wallet... so I decided to show up for the appointment tomorrow... Even if I don't get the job, it's ok... I'm in Metro Manila... and I'm doing SOMETHING besides exercise my fingers by switching channels on the television... YEHEY! maybe i'll watch a movie tom... NOT! hehehehe.. yeah yeah i'm in the city but that doesn;t mean I have the moolah to be able to live the city lifestyle once again like what I did in college (WOW! college! a thing of the past na siya! hahaha! as if!) anyway... so after the appointment, i'll grab a taxi (yep taxi, di ako marunong magcommute from LIBIS to Balara!), and maybe take a swim, watch a dvd, sleep, wait for my friends to call and tell me that they'll be in my place in an hour... hehehe gastos nila.. may trabaho na sila ako wala pa...
then... wait until wednesday for nong rod, anddddddddddd... back to subic again! hahahay
was able to get a break from the eternal vacation that I was having... hehe buti na lang Soluziona called me for the nth time...
hehe hindi naman ako nagyayabang... Soluziona did call me for the nth time because i kept missing my previous appointments on purpose... hehe BEFORE, I wasn't ready to start working just yet (and didn't realize it KUNO) so I kept saying YES to the appointments that they kept arranging for me... it was always only when I'm supposed to leave for QC that I decide not to go... hehe atake ng tamaditis....
NOW, I'm so sick of Subic and the non-traffic, always on time because of lack of traffic, and of course the greenery.... wait! mali... i love the greenery pala... i hate the lack of greenery in my wallet... so I decided to show up for the appointment tomorrow... Even if I don't get the job, it's ok... I'm in Metro Manila... and I'm doing SOMETHING besides exercise my fingers by switching channels on the television... YEHEY! maybe i'll watch a movie tom... NOT! hehehehe.. yeah yeah i'm in the city but that doesn;t mean I have the moolah to be able to live the city lifestyle once again like what I did in college (WOW! college! a thing of the past na siya! hahaha! as if!) anyway... so after the appointment, i'll grab a taxi (yep taxi, di ako marunong magcommute from LIBIS to Balara!), and maybe take a swim, watch a dvd, sleep, wait for my friends to call and tell me that they'll be in my place in an hour... hehehe gastos nila.. may trabaho na sila ako wala pa...
then... wait until wednesday for nong rod, anddddddddddd... back to subic again! hahahay
Monday, July 31, 2006
life is not always beautiful
i'm so damn pissed with myself... why am i allowing them to hinder me from doing the things that i want?!?!? putang takte!!!! nawibwisit na ako sa buhay ko!!!
i'm back to ranting... i used to rant because of so many things that I have to do and think about... now i'm pissed because of boredom and because I can't do what I want!!! Putang ina! kanino bang buhay to?! Buhay ko to?! Bakit ba kasi ang daming pakialamero sa mundo?!!! I'm an adult for crying out loud!!! why can't I just do the things I want and to hell with the people around me? Why can't they just support me in the things that I want to do instead of pushing me on doing things that they thinks is best for me? why?
AmI not allowed to make my own mistakes and learn from them?! Am I not allowed to start from the bottom and climb up from there? DO I always have to start from where they choose I start?! Do I always have to do what they're telling me to do? Why can't I just do what I want!??!?!?!?! Shit! I so hate myself right now!
I've always been for doing what you want and damn those who look down on you and think they're better than you because of the choices you made... Yeah sure I do sometimes succumb to the temptation of looking down on people... But I don't necessarily tell them to do this and do that because that would be better for them... I SUGGEST the possible things that they can do to better their lives or whatever... but I never interfere with their lives... Buhay nila yon, they make their own choices and they make their lives... They'll be the one living with the consequences of whatever it is they chose to do... NOT me...
So why aren't these people NOT leaving me alonE!!!! I know my own mind... although I may not know what I exactly want sometimes, I KNOW WHAT I DON'T WANT TO DO!
A day, a week, a month, or a year from now... I might think differently from what I feel and wrote today... but as of now... that's what I think and feel...
i'm back to ranting... i used to rant because of so many things that I have to do and think about... now i'm pissed because of boredom and because I can't do what I want!!! Putang ina! kanino bang buhay to?! Buhay ko to?! Bakit ba kasi ang daming pakialamero sa mundo?!!! I'm an adult for crying out loud!!! why can't I just do the things I want and to hell with the people around me? Why can't they just support me in the things that I want to do instead of pushing me on doing things that they thinks is best for me? why?
AmI not allowed to make my own mistakes and learn from them?! Am I not allowed to start from the bottom and climb up from there? DO I always have to start from where they choose I start?! Do I always have to do what they're telling me to do? Why can't I just do what I want!??!?!?!?! Shit! I so hate myself right now!
I've always been for doing what you want and damn those who look down on you and think they're better than you because of the choices you made... Yeah sure I do sometimes succumb to the temptation of looking down on people... But I don't necessarily tell them to do this and do that because that would be better for them... I SUGGEST the possible things that they can do to better their lives or whatever... but I never interfere with their lives... Buhay nila yon, they make their own choices and they make their lives... They'll be the one living with the consequences of whatever it is they chose to do... NOT me...
So why aren't these people NOT leaving me alonE!!!! I know my own mind... although I may not know what I exactly want sometimes, I KNOW WHAT I DON'T WANT TO DO!
A day, a week, a month, or a year from now... I might think differently from what I feel and wrote today... but as of now... that's what I think and feel...
Wednesday, July 19, 2006
why we celebrate father's day...
lam ko late na to, but still...
why do we celebrate father's day?
kasi kung di dahil sa mga tatay natin... we will be mere... REGLA ng nanay natin :D
kaya ipagdiwang natin ang ating mga ama!!! Salamat pa! because of you, hindi ako naging mens.
hahahahaha!!!
why do we celebrate father's day?
kasi kung di dahil sa mga tatay natin... we will be mere... REGLA ng nanay natin :D
kaya ipagdiwang natin ang ating mga ama!!! Salamat pa! because of you, hindi ako naging mens.
hahahahaha!!!
Wednesday, June 28, 2006
i miss softball!!!!
i miss playing softball so much!!!! the muddy and grass-stained clothes... the bruises (not so much)... playing with my teammates... catching ball... hitting balls... hehehe
i miss playing so much... i woke up with my left hand in the air... trying to catch a ball... hahhaha... ang masama pa dun... di ko nasalo!!!! shet! panaginip na nga lang di ko pa nakuha... leche...
i miss playing so much... i woke up with my left hand in the air... trying to catch a ball... hahhaha... ang masama pa dun... di ko nasalo!!!! shet! panaginip na nga lang di ko pa nakuha... leche...
Friday, June 23, 2006
the things I usually forget... [PART 1: BDAYS]
I am a forgetful person... I admit that... I am so forgetful that unless we have the same birthdate, or I lived with you during my formative years, I would probably NEVER remember your birthday... so [friends =)] please don't take it against me...
The reasons why I am able to greet SOME of my friends on their birthdays are:
The reasons why I am able to greet SOME of my friends on their birthdays are:
- some of my friends' birthdays are stored in the calendar on my phone, and I usually set the phone to alarm at 12:01 AM of that particular date so that I'll be one of the earliest greeters... unfortunately, when I'm already asleep by that time, I sometimes do not hear the alarm and I just read the reminders on the morning... sometimes, even when I DO hear the alarm, I, unfortunately, do not always have a load to be able to text the person a happy birthday... so I usually put off greeting them some other day when I've already loaded my account, which, unfortunately, I always forget to do...
- someone reminds me that it is so-and-so's bday today, so I'm able to greet them on time... if not, i'll just add a "belated" to the greeting =)
- I accidentally see on one of the network accounts that I have that it is a friend's bday TODAY...
- if I happen to check my email on a particular day, www.birthdayalarm.com and www.ringo.com reminds me that it is someone's bday a few days from that day... sometimes I do send an E-CARD immediatey... but usually I tend to procrastinate... and then... end up forgetting about it entirely...
- the bday celebrant invites me to a his/her party =)...
Wednesday, June 21, 2006
Lights and weight loss...
I JUST LOST 20 lbs!!!
jasssssssssssssssssssss kidddddinggggggggggggggggg!!!! hahahahaha!
i wish!!! hahay!
anyway... I do love lights behind me... especially at a particular distance... WHY?
because it makes my shadow appear leggy and slender! nyahahahaha!!!
jasssssssssssssssssssss kidddddinggggggggggggggggg!!!! hahahahaha!
i wish!!! hahay!
anyway... I do love lights behind me... especially at a particular distance... WHY?
because it makes my shadow appear leggy and slender! nyahahahaha!!!
Saturday, June 10, 2006
why I don't enjoy driving... and why I enjoy bump cars...
hehehe... I'm taking driving lessons right now... due to my parents' insistence... as for me, I don't really care for learning the skill...
Of course I know that it's useful... but without a car to drive, what do I do with the skill? let it rust until I get my own car? besides, even if I do own the car, driving somewhere is not that cheap! you'd have to pay not only for the gas but also for a parking space, and sometimes, even for the toll... I'd rather commute than drive... Driving an automatic is fine... but driving a manual is frustrating!!! especially with the kind of traffic here in Manila... you're forever stuck in the first gear and neutral if you're soooooo lucky... hehehe...
actually, the reason why I don't enjoy driving, besides the expense, is because I can't simply hit people who are in my way... I have to be a responsible driver and veer away from those who aren't that careful when they're walking the streets...
On my first day, while I was driving, and the instructor was telling me what gears to use and what pedals to press, people were just crossing the street everywhere. It was around 7am and most people were out jogging... (I'm learning how to drive in Subic, by the way).... Anyway, I really had the urge to ask my instructor: Sir, can I hit just one person? please... Just ONE! I promise... hehehehe... This urge is usually strong near pedestrain lanes where there are law enforcers... hehehehe.. I really do wonder how it would feel to hit one reckless pedestrian or a condescending, arrogant law enforcer...
hahahay.. gotta fight the urge... gotta fight the urge!!!!
Of course I know that it's useful... but without a car to drive, what do I do with the skill? let it rust until I get my own car? besides, even if I do own the car, driving somewhere is not that cheap! you'd have to pay not only for the gas but also for a parking space, and sometimes, even for the toll... I'd rather commute than drive... Driving an automatic is fine... but driving a manual is frustrating!!! especially with the kind of traffic here in Manila... you're forever stuck in the first gear and neutral if you're soooooo lucky... hehehe...
actually, the reason why I don't enjoy driving, besides the expense, is because I can't simply hit people who are in my way... I have to be a responsible driver and veer away from those who aren't that careful when they're walking the streets...
On my first day, while I was driving, and the instructor was telling me what gears to use and what pedals to press, people were just crossing the street everywhere. It was around 7am and most people were out jogging... (I'm learning how to drive in Subic, by the way).... Anyway, I really had the urge to ask my instructor: Sir, can I hit just one person? please... Just ONE! I promise... hehehehe... This urge is usually strong near pedestrain lanes where there are law enforcers... hehehehe.. I really do wonder how it would feel to hit one reckless pedestrian or a condescending, arrogant law enforcer...
hahahay.. gotta fight the urge... gotta fight the urge!!!!
quote 6
An archaeologist is the best husband a woman can have. The older she gets the more interested he is in her.
-Agatha Christie
Totoo kaya 'to? hehehe if ever... finding one is not that easy... hehehe you'd have to be somewhere near undug bones and/or civilizations of the past to catch his eye... or you'd have to look like a relic yourself to attract him.. nyahahaha!
i hope i don't end up with an archaelogist... this post will hunt me if I do end up with one... but if the quote above is really true... then, I think I wouldn't really mind... XD.
-Agatha Christie
Totoo kaya 'to? hehehe if ever... finding one is not that easy... hehehe you'd have to be somewhere near undug bones and/or civilizations of the past to catch his eye... or you'd have to look like a relic yourself to attract him.. nyahahaha!
i hope i don't end up with an archaelogist... this post will hunt me if I do end up with one... but if the quote above is really true... then, I think I wouldn't really mind... XD.
Saturday, May 27, 2006
sige na naman hayaan mo na sanang may mangyari!
isa yan sa mga lines sa isang kanta ng parokya... hehehe... yan ang pinapakinggan ko ngayon...
nagkataon naman na yan parati yung dasal ko... well, hindi naman exactly the same pero yan yung gist ng dasal ko... sort of...
hahay... mayo na at wala pang nangyayari sa buhay ko... wala pa rin akong trabaho at malamang lamang... wala pang sweldo di ba? in short mayo na... umaasa pa rin ako sa mga magulang sa pang-araw araw kong panlamon...
ba't nga ba wala pang nangyayari sa akin? kasi ganito yun... plano ako ng plano di naman natutuloy... kaya from now on... DI NA AKO MAGPLAPLANO!!!!
whatever will be, will be! sabagay... kelan nga ba naman natuloy yung mga plano ko?kahit nga sa mga outing na lang mas natutuloy pa yung mga outing na biglaang yayaan lang kesa yung sa pinagusapan talaga eh...
kaya lang kung di ka naman magplaplano baka naman kasi isang araw, di mo man lang namalayan, you're in deep shit na! pero sabagay di ka naman mapupunta sa sitwasyon na ganun kung di ka mag ga gago... o well... although tatanga tanga ako paminsan minsan.. nagiisip rin naman ako kahit papano at sa lahat naman ng butas na kinalalaglagan ko, so far, ay nalulusutan ko pa naman... pailalim man o pataas ang daan... basta lusot! ok na yun!
hahay... o well... ayoko na magplano pero susubukan ko na kahit man lang maging organized... kahit yun na lang.... hahahahhaha!!! as if?! organization?! moi?! AsA! pero di naman bawal sumubok so ok lang... hehehe... sana may mangyari...
buhay!!! dati ang hirap... ngayon naman ang gulo! life o life!
nagkataon naman na yan parati yung dasal ko... well, hindi naman exactly the same pero yan yung gist ng dasal ko... sort of...
hahay... mayo na at wala pang nangyayari sa buhay ko... wala pa rin akong trabaho at malamang lamang... wala pang sweldo di ba? in short mayo na... umaasa pa rin ako sa mga magulang sa pang-araw araw kong panlamon...
ba't nga ba wala pang nangyayari sa akin? kasi ganito yun... plano ako ng plano di naman natutuloy... kaya from now on... DI NA AKO MAGPLAPLANO!!!!
whatever will be, will be! sabagay... kelan nga ba naman natuloy yung mga plano ko?kahit nga sa mga outing na lang mas natutuloy pa yung mga outing na biglaang yayaan lang kesa yung sa pinagusapan talaga eh...
kaya lang kung di ka naman magplaplano baka naman kasi isang araw, di mo man lang namalayan, you're in deep shit na! pero sabagay di ka naman mapupunta sa sitwasyon na ganun kung di ka mag ga gago... o well... although tatanga tanga ako paminsan minsan.. nagiisip rin naman ako kahit papano at sa lahat naman ng butas na kinalalaglagan ko, so far, ay nalulusutan ko pa naman... pailalim man o pataas ang daan... basta lusot! ok na yun!
hahay... o well... ayoko na magplano pero susubukan ko na kahit man lang maging organized... kahit yun na lang.... hahahahhaha!!! as if?! organization?! moi?! AsA! pero di naman bawal sumubok so ok lang... hehehe... sana may mangyari...
buhay!!! dati ang hirap... ngayon naman ang gulo! life o life!
Wednesday, May 03, 2006
hahay mayo na!
... at wala pa rin akong trabaho... dito pa rin akong subic hanggang ngayon... bakasyon galore muna bago kumayod ng todo-todo...
hehehe sarap dito... kahit ako maglaba ng mga damit ko, ok lang! hehehe astig yung washing machine dito... yung washing machine kasi dati nung hyskul ako, tinuringan ngang washing machine... magkakanda kuba at magkaka muscle ka naman sa kakalaba at kakabanlaw ng mga labada kasi kelangan mo pang ilipat sa planggana para maging successful ang paglilinis... at kelangan mo pa mag-igib ng tubig!!!! yung washing machine dito, yung gagawin mo na lang ay ang iseparate yung different colored clothings... then turn the knobs at maglagay ng sabon... siya na mismo maglalagay ng water and magdrdrain na rin... hahay saya! tapos isampay mo na lang.. voila! tapos na ang problema...
yung problema ko na lang dito... ang abangan sa tamang oras ang mga palabas na inaantay ko sa tv... hahay minsan kasi nakakatulugan ko eh... heheheh... grabe!!! ang sarap!!!! ang petty ng mga problems ko as compared to before... sana ganito kadali yung buhay... yung wala akong iniisip na bills, pambili ng food, o kaya mga deadlines... hahay...
pero i know malapit ng matapos tong maliligayang araw ko... di bale... susulitin ko to! hehehehe...
till the last days of my super duper extra happy happy and easy easy daily living.. hehehe ayan dinoble ko na yung words.. for emphasis... wehehehe...
siya siya! tama na! makikipaglaro pa ako sa aking mga dear pamangkins... hehe.. till my next procrastination days na naman...
hehehe sarap dito... kahit ako maglaba ng mga damit ko, ok lang! hehehe astig yung washing machine dito... yung washing machine kasi dati nung hyskul ako, tinuringan ngang washing machine... magkakanda kuba at magkaka muscle ka naman sa kakalaba at kakabanlaw ng mga labada kasi kelangan mo pang ilipat sa planggana para maging successful ang paglilinis... at kelangan mo pa mag-igib ng tubig!!!! yung washing machine dito, yung gagawin mo na lang ay ang iseparate yung different colored clothings... then turn the knobs at maglagay ng sabon... siya na mismo maglalagay ng water and magdrdrain na rin... hahay saya! tapos isampay mo na lang.. voila! tapos na ang problema...
yung problema ko na lang dito... ang abangan sa tamang oras ang mga palabas na inaantay ko sa tv... hahay minsan kasi nakakatulugan ko eh... heheheh... grabe!!! ang sarap!!!! ang petty ng mga problems ko as compared to before... sana ganito kadali yung buhay... yung wala akong iniisip na bills, pambili ng food, o kaya mga deadlines... hahay...
pero i know malapit ng matapos tong maliligayang araw ko... di bale... susulitin ko to! hehehehe...
till the last days of my super duper extra happy happy and easy easy daily living.. hehehe ayan dinoble ko na yung words.. for emphasis... wehehehe...
siya siya! tama na! makikipaglaro pa ako sa aking mga dear pamangkins... hehe.. till my next procrastination days na naman...
Saturday, April 08, 2006
pahinga ka muna...
napansin ko lang... yan [yung title ng post na to] parati yung sinasabi ng mga tauhan sa mga teleserye na nasa bahay kapag may kararating lang na tao...
lahat ba ng taong kauuwi lang ay pagod? saka kung pagod yung tao di na naman kailangan sabihin yung "pahinga ka muna" para magpahinga yung tao kasi magpapahinga talaga yun! hehehe...
wala lang... napansin ko lang...
lahat ba ng taong kauuwi lang ay pagod? saka kung pagod yung tao di na naman kailangan sabihin yung "pahinga ka muna" para magpahinga yung tao kasi magpapahinga talaga yun! hehehe...
wala lang... napansin ko lang...
Sunday, April 02, 2006
bakasyon...
ok... ako ay magbabakasyon muna bukas... ipagpapaliban ko muna ang paglilinis ng bahay at pagaayos ng files at mga gamit ko... nyahahaha! as if!
btw... habang ako ay nagtatayp nito ay kaka-announce lang na si Keanna Reeves and bagong Big Winner sa PBB... hay... well, di naman nakakashock yun... well back to me... di ko naman kasi ginawa tong blog na to para pagusapan ang buhay ng taong walang kinalaman sa akin... AKO ang bida sa blog na to kaya balik tayo dun sa sinasabi ko.. olrayt?!
nyahahaha! sarap talaga pag walang magawa yung ibang tao sa desisyon mo no?! ay... ok di ko na itutuloy... baka may magets pa kayo na sa ngayon ako lang ang nakakagets... malalaman ko na lang na may nakagets kapag... SECRET... hahahaha *mahabang pangkontrabidang tawa*
since pupunta akong subic tom at di ko lam kung kelan ako makakabalik ng qc at/o makakapagpost ulit... ako ay magiiwan ng isa sa mga paborito kong pics... nyahahahahaha!
ok, ok... relaks lang kayo... wag masyadong maexcite... hindi picture KO ang iiwan ko... baka magkaproblema ang server ng blogspot sa dami ng bibisita sa site ko pag nagkataon... nyahahaha!
WALANG KOKONTRA! AKO ANG BIDA DITO! walang pakialaman!
anyway eto na yung isa sa mga fave pic ko....
saka ito...
aaaaaaaaaaawwwwwwwwwwwww... bagay sila di ba? hehehe siya sige... maglalaro pa akong ZUMA!
btw... habang ako ay nagtatayp nito ay kaka-announce lang na si Keanna Reeves and bagong Big Winner sa PBB... hay... well, di naman nakakashock yun... well back to me... di ko naman kasi ginawa tong blog na to para pagusapan ang buhay ng taong walang kinalaman sa akin... AKO ang bida sa blog na to kaya balik tayo dun sa sinasabi ko.. olrayt?!
nyahahaha! sarap talaga pag walang magawa yung ibang tao sa desisyon mo no?! ay... ok di ko na itutuloy... baka may magets pa kayo na sa ngayon ako lang ang nakakagets... malalaman ko na lang na may nakagets kapag... SECRET... hahahaha *mahabang pangkontrabidang tawa*
since pupunta akong subic tom at di ko lam kung kelan ako makakabalik ng qc at/o makakapagpost ulit... ako ay magiiwan ng isa sa mga paborito kong pics... nyahahahahaha!
ok, ok... relaks lang kayo... wag masyadong maexcite... hindi picture KO ang iiwan ko... baka magkaproblema ang server ng blogspot sa dami ng bibisita sa site ko pag nagkataon... nyahahaha!
WALANG KOKONTRA! AKO ANG BIDA DITO! walang pakialaman!
anyway eto na yung isa sa mga fave pic ko....
saka ito...
aaaaaaaaaaawwwwwwwwwwwww... bagay sila di ba? hehehe siya sige... maglalaro pa akong ZUMA!Wednesday, March 29, 2006
family lines, family ties...
hehehehe ito usually lines ng pamilya namin:
Papa: "Gamitin kasi ang mata pag naghahanap...hindi yung bibig"
(since parati niyang namimisplace yung mga susi niya, kami papahanapin niya tapos pag siya ang nakakita kasi naalala na niya kung san niya linagay o kaya dahil sa simpleng TSAMBA... yan ang sasabihin niya... hahay... LIFE!)
Mama: "Anak, paglimpyo balay kay ti-abot kami ni {insert name here}, makaarawod! siguraduha nga malimpyo it CR!
(Mama: "Anak, maglinis ka ng bahay kasi darating kami ni {insert name here}, nakakahiya! Siguraduhin mong malinis yung CR! -- gaya ng sabi ko noon pa... tamad ako maglinis ng bahay kaya parating mukhang dinaanan ng bagyo ang bahay ko...)
Aubrey: "Pasalamat ka magurang ka ngan puto ako! kun ako la naging magurang gin-ungayan ta na ikaw!"
(Aubrey: "Pasalamat ka panganay ka at bunso ako! Kung ako naging panganay, pinatulan na kita! -- wow! i'm scared.... hehehe)
AKO: "hirap maging maganda...." (honest talaga ako since bata pa ako.. hahahaha)
o kaya ay...
AKO: "mag-singer na lang kaya ako..." (napansin ko kasi maganda yung boses ko... hahahaha)
Papa: "Gamitin kasi ang mata pag naghahanap...hindi yung bibig"
(since parati niyang namimisplace yung mga susi niya, kami papahanapin niya tapos pag siya ang nakakita kasi naalala na niya kung san niya linagay o kaya dahil sa simpleng TSAMBA... yan ang sasabihin niya... hahay... LIFE!)
Mama: "Anak, paglimpyo balay kay ti-abot kami ni {insert name here}, makaarawod! siguraduha nga malimpyo it CR!
(Mama: "Anak, maglinis ka ng bahay kasi darating kami ni {insert name here}, nakakahiya! Siguraduhin mong malinis yung CR! -- gaya ng sabi ko noon pa... tamad ako maglinis ng bahay kaya parating mukhang dinaanan ng bagyo ang bahay ko...)
Aubrey: "Pasalamat ka magurang ka ngan puto ako! kun ako la naging magurang gin-ungayan ta na ikaw!"
(Aubrey: "Pasalamat ka panganay ka at bunso ako! Kung ako naging panganay, pinatulan na kita! -- wow! i'm scared.... hehehe)
AKO: "hirap maging maganda...." (honest talaga ako since bata pa ako.. hahahaha)
o kaya ay...
AKO: "mag-singer na lang kaya ako..." (napansin ko kasi maganda yung boses ko... hahahaha)
i love juddah paolo!!!
hehehe... ever since the coke days... hahay... kaya lang vegetarian siya...
sabagay... at least pag kasama ko siya may kakain ng mga gulay ko... hehehe... as if!!!
juddah! astig ka mehn!
sabagay... at least pag kasama ko siya may kakain ng mga gulay ko... hehehe... as if!!!
juddah! astig ka mehn!
Tuesday, March 28, 2006
to luigi...
just in case mahanap mo to... at gaguhin mo ako with your comments...
know this...
HUHUNTINGIN KITA!!! sabi nga ni FPJ... isang bala ka lang!!! pero dadagdagan ko pa ng marami tapos dudurugin kita tapos ipapakain ko laman loob mo sa aso!!!
know this...
HUHUNTINGIN KITA!!! sabi nga ni FPJ... isang bala ka lang!!! pero dadagdagan ko pa ng marami tapos dudurugin kita tapos ipapakain ko laman loob mo sa aso!!!
Monday, March 27, 2006
my grad.. the unfortunate events...
hehehehe.. sa kakadrama ko last time I posted.. I forgot to mention some unmentionables.. nyehehehe.. just trying to play with words.. anywayyyyy.
first blooper...
pag-akyat sa stage, when we get our fake diplomas and shake the hand of the school's president aka Fr. Nebres... meron nakaset kung anong kamay yung pangkuha ng diploma and which hand shakes Fr. Nebres' hand... dapat ATA, I'm still confused hanggang ngayon, yung right hand will get the diploma then the left shakes hand with Fr. Nebres...
ang mali ko... I used the wrong hand to get the diploma... so habang kinukuha ko yung diploma.. ayaw bitawan ni Fr. Ben (aka Nebres)... hehehehe buti na lang di ako dense at hindi ko hinatak yung fake diploma from his hand... hehe napangiti na lang ako nang abot tenga when I corrected my mistake.. hehehe... si Fr. Ben naman parang natatawa na rin... pero.. ayun natapus na rin ang bigayan ng diploma ordeal...
second blooper...
sa ateneo, when you graduate, you have a cord which represents the course na tinapos mo... in our first grad... we had a yellow cord with a medallion where the school's coat of arms is engraved... so last mar 24, since 2 kurso ang natapos namin, we had the yellow cord from the last grad and the orange cord for this grad...
so being double majors... may angas factor rin naman kami kahit papano... hehehe kahit bano ako... kahit papano pde pa rin ako mag-angas paminsan minsan... siguro yun na ang kapalit ng pagdudugo ng utak sa 5 taon kong pag-aaral...
newei, so the plan was, like what the last batch did, itataas namin yung dalawang medallion namin when we bow.... kaya lang dahil sa kaartehan ng kung sino mang nilalang... biglang change of plans during the practice... instead of bowing, the girls were supposed to curtsy.. what the hell!!!!!! eh kung mangudngud ako dun!!! at malaglag sa hagdanan!!!! ang sakit na nga ng paa ko dahil sa heels me pacurtsy curtsy pang nalalaman... gatas!!!! (translate to spanish)... and by the way.. we were warned that if ever we did trip or fall on our faces.. we should SLIP/TRIP/FALL WITH DIGNITY.. how the hell do you manage that?! do we plan ahead of time na.. hey i'm going to fall with dignity when I go down the stage later... di naman kami psychic kasi no!
anyway... I digress... back to topic... so, since we already planned to lift the medallions (orange cord -- right hand, yellow cord -- left hand... we, my classmates and moi, planned that before we went up the stage) up to show to the entire ATENEO society that "HEY I'VE GOT TWO MEDALLIONS!!! do you know what this means? this means my brain bled for 2 degrees!!! beat that!" which was why I also had to prepare how I would lift those medallions, with the assigned hands, with the fake diploma in one of my hands while trying to curtsy without falling flat on my arse or, worse, on my face!
so with that in mind... I did the first blooper as told above, then went to the place marked with X where people were supposed to curtsy/bow... kaya lang.. dahil may diploma na nga akong hawak hawak I fumbled with the medallions while thinking.. SYET! I need to do this right!!! kelangan ko maitaas at maipakita ang dalawang cords sa mga tao kahit anong mangyari(as if hindi kasi nakikita.. hehe)... KELANGAN KO MAKAPAG-ANGAS!!! so ayun... I lifted the two medallions, I forgot kung tama ba yung kamay na pinangtaas ko... and then... I BOWED!
hehehe kala niyo natapilok ako no!!!! hindi naman ako ganun kamalas... so I thought ok... easy lang.. easy... walang nakapansin nun.. ok lang yun...
when I went down the stage and passed my classmates.. they were grinning at me like lunatics... "DI KA NAG-CURTSY!!!"
first blooper...
pag-akyat sa stage, when we get our fake diplomas and shake the hand of the school's president aka Fr. Nebres... meron nakaset kung anong kamay yung pangkuha ng diploma and which hand shakes Fr. Nebres' hand... dapat ATA, I'm still confused hanggang ngayon, yung right hand will get the diploma then the left shakes hand with Fr. Nebres...
ang mali ko... I used the wrong hand to get the diploma... so habang kinukuha ko yung diploma.. ayaw bitawan ni Fr. Ben (aka Nebres)... hehehehe buti na lang di ako dense at hindi ko hinatak yung fake diploma from his hand... hehe napangiti na lang ako nang abot tenga when I corrected my mistake.. hehehe... si Fr. Ben naman parang natatawa na rin... pero.. ayun natapus na rin ang bigayan ng diploma ordeal...
second blooper...
sa ateneo, when you graduate, you have a cord which represents the course na tinapos mo... in our first grad... we had a yellow cord with a medallion where the school's coat of arms is engraved... so last mar 24, since 2 kurso ang natapos namin, we had the yellow cord from the last grad and the orange cord for this grad...
so being double majors... may angas factor rin naman kami kahit papano... hehehe kahit bano ako... kahit papano pde pa rin ako mag-angas paminsan minsan... siguro yun na ang kapalit ng pagdudugo ng utak sa 5 taon kong pag-aaral...
newei, so the plan was, like what the last batch did, itataas namin yung dalawang medallion namin when we bow.... kaya lang dahil sa kaartehan ng kung sino mang nilalang... biglang change of plans during the practice... instead of bowing, the girls were supposed to curtsy.. what the hell!!!!!! eh kung mangudngud ako dun!!! at malaglag sa hagdanan!!!! ang sakit na nga ng paa ko dahil sa heels me pacurtsy curtsy pang nalalaman... gatas!!!! (translate to spanish)... and by the way.. we were warned that if ever we did trip or fall on our faces.. we should SLIP/TRIP/FALL WITH DIGNITY.. how the hell do you manage that?! do we plan ahead of time na.. hey i'm going to fall with dignity when I go down the stage later... di naman kami psychic kasi no!
anyway... I digress... back to topic... so, since we already planned to lift the medallions (orange cord -- right hand, yellow cord -- left hand... we, my classmates and moi, planned that before we went up the stage) up to show to the entire ATENEO society that "HEY I'VE GOT TWO MEDALLIONS!!! do you know what this means? this means my brain bled for 2 degrees!!! beat that!" which was why I also had to prepare how I would lift those medallions, with the assigned hands, with the fake diploma in one of my hands while trying to curtsy without falling flat on my arse or, worse, on my face!
so with that in mind... I did the first blooper as told above, then went to the place marked with X where people were supposed to curtsy/bow... kaya lang.. dahil may diploma na nga akong hawak hawak I fumbled with the medallions while thinking.. SYET! I need to do this right!!! kelangan ko maitaas at maipakita ang dalawang cords sa mga tao kahit anong mangyari(as if hindi kasi nakikita.. hehe)... KELANGAN KO MAKAPAG-ANGAS!!! so ayun... I lifted the two medallions, I forgot kung tama ba yung kamay na pinangtaas ko... and then... I BOWED!
hehehe kala niyo natapilok ako no!!!! hindi naman ako ganun kamalas... so I thought ok... easy lang.. easy... walang nakapansin nun.. ok lang yun...
when I went down the stage and passed my classmates.. they were grinning at me like lunatics... "DI KA NAG-CURTSY!!!"
Saturday, March 25, 2006
FINALLY
hahay... no big deal...
it's over... graduated for the last time as an undergrad... at last... namamanhid pa ako...
di ko lam kung gusto kong umiyak or what...
i know i'm going to miss a lot of people... memories... events... kagaguhan.. etc...
i don't want to think about it too much...
just saw some pics of my last game for the Ateneo Softball Team... di ako umiyak pero leche ang sakit!!!! ok naiiyak na ako just thinking about it... just knowing na I won't be training with the team and with my coaches for the coming MWFs masakit ha!!! gaya ng isang sugat na di mo dapat kinakalikot... ayoko na rin muna pagisipan ang pagpapaalam sa mga taong nakilala ko NOONG college ako... siguro sa susunod na... siguro kapag handa na akong umiyak... o siguro kapag alam kong di na ako maiiyak at alam kong mapapangiti na lamang ako ng mga alaala.. siguro saka na lamang... pag ganun na...
it's over... graduated for the last time as an undergrad... at last... namamanhid pa ako...
di ko lam kung gusto kong umiyak or what...
i know i'm going to miss a lot of people... memories... events... kagaguhan.. etc...
i don't want to think about it too much...
just saw some pics of my last game for the Ateneo Softball Team... di ako umiyak pero leche ang sakit!!!! ok naiiyak na ako just thinking about it... just knowing na I won't be training with the team and with my coaches for the coming MWFs masakit ha!!! gaya ng isang sugat na di mo dapat kinakalikot... ayoko na rin muna pagisipan ang pagpapaalam sa mga taong nakilala ko NOONG college ako... siguro sa susunod na... siguro kapag handa na akong umiyak... o siguro kapag alam kong di na ako maiiyak at alam kong mapapangiti na lamang ako ng mga alaala.. siguro saka na lamang... pag ganun na...
Monday, March 20, 2006
marching in March 24...
yep! mar 24 it is... the final graduation day for me that is... i mean... final graduation day as an undergrad... i'm not yet sure if i'm going to pursue further studies somewhere in the near or even very far future...
anywayyyyyy.... i'm not as excited as I was for my Physics grad, that was my first grad after all... since I've marched already last year, I also know the necessary preparations for this kind of event... we'll it's easier for guys... not only do they get to wear slacks and not pressured to choose and/or buy a dress which is not too long nor too high-necked but they also don't get to wear heels!!! (we'll at least girls don't have to be circumcised... but we get to bear children! and we also have our monthly visitor!!! life really isn't fair...) AND it's not necessary for them to have their hair and make up done!!! so they also don't have to worry that their make up is melting on their faces making them look like some kind of freak... no... they don't get to experience all that.... only GIRLS do!
not only are dresses, heels, and make up uncomfortable... they also mean... MONEY... LOTS OF MONEY!
In a joking manner, I asked Mama if it's Ok if I don't march in this graduation since we've been through this last year... she was laughing while I was asking her and suddenly... her face dropped... and said.. "That's your choice... at least less gastos..."
YEAH RIGHT! my choice my ass... it was written all over her face that she wanted me to march again... despite all the gastos... what's with mothers and graduations anyway? its not as if may award ako kahit man lang NOT HONORABLE MENTION... and even that award I have to share with a lot of other people...
hahay... since mabait akong anak... hahahahahahah!!!! sige na nga magmamartsa ako... sana lang di ako matapilok sa stage dahil sa lecheng heels na yan... oo nga pala.. speaking of heels... makabili nga ng band-aid...
anywayyyyyy.... i'm not as excited as I was for my Physics grad, that was my first grad after all... since I've marched already last year, I also know the necessary preparations for this kind of event... we'll it's easier for guys... not only do they get to wear slacks and not pressured to choose and/or buy a dress which is not too long nor too high-necked but they also don't get to wear heels!!! (we'll at least girls don't have to be circumcised... but we get to bear children! and we also have our monthly visitor!!! life really isn't fair...) AND it's not necessary for them to have their hair and make up done!!! so they also don't have to worry that their make up is melting on their faces making them look like some kind of freak... no... they don't get to experience all that.... only GIRLS do!
not only are dresses, heels, and make up uncomfortable... they also mean... MONEY... LOTS OF MONEY!
In a joking manner, I asked Mama if it's Ok if I don't march in this graduation since we've been through this last year... she was laughing while I was asking her and suddenly... her face dropped... and said.. "That's your choice... at least less gastos..."
YEAH RIGHT! my choice my ass... it was written all over her face that she wanted me to march again... despite all the gastos... what's with mothers and graduations anyway? its not as if may award ako kahit man lang NOT HONORABLE MENTION... and even that award I have to share with a lot of other people...
hahay... since mabait akong anak... hahahahahahah!!!! sige na nga magmamartsa ako... sana lang di ako matapilok sa stage dahil sa lecheng heels na yan... oo nga pala.. speaking of heels... makabili nga ng band-aid...
Sunday, March 19, 2006
usapang puso... nax!!!!!
naisip ko lang habang nakahiga ako... with my ipod on... trying to sleep... while my witch of a sister is watching a movie I rented but haven't watched yet because I was reserving it for later... even though she knows that I hate it when she watches a movie which I haven't watched yet while I'm still awake and in the same room... i'll stop... before I say anything which I might regret later when she, eventually, decides to wash the dishes because of my pestering...
anyway... yup... that was just an intro to my state of mind while I'm writing this... obviously i'm pissed... anyway... AGAIN...
I couldn't help but think about LOOOOVVVVVEEEE while I was trying to sleep moments earlier... (di ko na itinuloy muna ang attempt na matulog kasi napapaisip lang ako... kaya ito sinusulat ko na lang) bakit? because....
(1) the movie that my sister is watching is a romantic comedy which I'm trying not to watch and listen to because I want to watch it later... so
(2) i turn on the ipod and listen via earphones to block the movie sounds... kaya lang, it plays various kinds of love songs... i always shuffle the playlist to avoid favoritism... hehehe yeah i know... im crazy...
SO... i can't help but think... hey! I've never been in love...
well, yeah I love my friends and my family... I love them so much that the idea of them not being around hurts so much, it brings tears to my eyes (literal yan)... but I've never ever been romantically IN love... i've had crushes... not simply crushes... major crushes... oh yeah, not just major crushes... CHIEF of STAFF crushes even... but I've never had that butterfly-in-the-stomach feeling that most people describe love to be...
I just realized that I've never felt it and I'm not even looking for it... I'm not even envious of the people who've already had it... hehehe... well.. how can you be envious of having a feeling which brings a person so much pain... HELLO!!! im not a masochist.. yeah I like to cry... SOMETIMES... but it's just because it's an outlet for me... not because I like PAIN!
yeah yeah! people in love or those who have been in love would say... you don't know what you're missing... It's the most wondrous feeling yada yada yada... but is that feeling worth it when time and again I'd be listening to friends crying all about a broken heart... all about how it hurts because their feelings are not reciprocated... about how it hurts so much because even if they have feelings for each other, it's just not the right moment or it's just not meant to be or whatever...
why would anyone want to waste their energy thinking about lost love... or thinking about love that wasn't even lost because it wasn't given in the first place... why do people cry so much about it? yeah they eventually move on, but they waste so much of their time crying over it, I don't want to say its pathetic, but it kind of is... crying over it for about... hmmm.. siguro a month or two is reasonable... I THINK... but some people really just don't know when to stop! I've HEARD, it takes a year or two for some people to get over someone... ewan di ko maimagine... medyo may pagkamakitid ang utak ko sa usapang ganito... di ko lang kasi lubos maisip na di kinakaya ng ibang tao ang mag let go kahit alam na nilang nasasaktan na sila... leche... pag sinabing LET GO! LET GO na! buti pang iba na lang pagkaabalahan mo di ba! sayang lang sa oras, luha, at energy yung ganun na pagmumukmok.... ewan...
tama na... kung anu-ano na sinusulat ko na di ko napagiisipan... inaantok na ako..
hay naku.. basta gudluck na lang sa mga taong in love at sa mga taong nangangarap ma-in love... basta ako di ko hahanapin... kung dumating sa akin eh darating.. eh kung hindi... eh di hindi... sabi nga nila... I don't know what I'm missing... eh sa kung di ko pa naman nararamdaman at napanghahawakan... walang rason para panghinayangan ko...
anyway... yup... that was just an intro to my state of mind while I'm writing this... obviously i'm pissed... anyway... AGAIN...
I couldn't help but think about LOOOOVVVVVEEEE while I was trying to sleep moments earlier... (di ko na itinuloy muna ang attempt na matulog kasi napapaisip lang ako... kaya ito sinusulat ko na lang) bakit? because....
(1) the movie that my sister is watching is a romantic comedy which I'm trying not to watch and listen to because I want to watch it later... so
(2) i turn on the ipod and listen via earphones to block the movie sounds... kaya lang, it plays various kinds of love songs... i always shuffle the playlist to avoid favoritism... hehehe yeah i know... im crazy...
SO... i can't help but think... hey! I've never been in love...
well, yeah I love my friends and my family... I love them so much that the idea of them not being around hurts so much, it brings tears to my eyes (literal yan)... but I've never ever been romantically IN love... i've had crushes... not simply crushes... major crushes... oh yeah, not just major crushes... CHIEF of STAFF crushes even... but I've never had that butterfly-in-the-stomach feeling that most people describe love to be...
I just realized that I've never felt it and I'm not even looking for it... I'm not even envious of the people who've already had it... hehehe... well.. how can you be envious of having a feeling which brings a person so much pain... HELLO!!! im not a masochist.. yeah I like to cry... SOMETIMES... but it's just because it's an outlet for me... not because I like PAIN!
yeah yeah! people in love or those who have been in love would say... you don't know what you're missing... It's the most wondrous feeling yada yada yada... but is that feeling worth it when time and again I'd be listening to friends crying all about a broken heart... all about how it hurts because their feelings are not reciprocated... about how it hurts so much because even if they have feelings for each other, it's just not the right moment or it's just not meant to be or whatever...
why would anyone want to waste their energy thinking about lost love... or thinking about love that wasn't even lost because it wasn't given in the first place... why do people cry so much about it? yeah they eventually move on, but they waste so much of their time crying over it, I don't want to say its pathetic, but it kind of is... crying over it for about... hmmm.. siguro a month or two is reasonable... I THINK... but some people really just don't know when to stop! I've HEARD, it takes a year or two for some people to get over someone... ewan di ko maimagine... medyo may pagkamakitid ang utak ko sa usapang ganito... di ko lang kasi lubos maisip na di kinakaya ng ibang tao ang mag let go kahit alam na nilang nasasaktan na sila... leche... pag sinabing LET GO! LET GO na! buti pang iba na lang pagkaabalahan mo di ba! sayang lang sa oras, luha, at energy yung ganun na pagmumukmok.... ewan...
tama na... kung anu-ano na sinusulat ko na di ko napagiisipan... inaantok na ako..
hay naku.. basta gudluck na lang sa mga taong in love at sa mga taong nangangarap ma-in love... basta ako di ko hahanapin... kung dumating sa akin eh darating.. eh kung hindi... eh di hindi... sabi nga nila... I don't know what I'm missing... eh sa kung di ko pa naman nararamdaman at napanghahawakan... walang rason para panghinayangan ko...
Saturday, March 18, 2006
living well is the best revenge...
I read this conversation in a Korean movie (subtitle), S-Diary. They were talking about getting back at people who hurt you... not verbatim pala to...
Person1: Living well is the best revenge....
(isip ko: oo nga naman...)
Person2: People just say that to console themselves. In the first place, our goal in life should be to live well no matter what...
(isip ko: TUMPAK!!!)
so what should we do to those people who hurt us? to those people who look down on us? should it be enough for us to let them see that we are having the best that life could offer us? tama na nga bang ingudngud natin sa pagmumukha nila na kaya rin natin makipagtagisan ng galing with the best of them? tama na bang ipamukha natin sa kanila na kaya nating higitan ang kung ano mang mababang pagtingin nila sa atin? tama na nga ba yun?
oo masarap nga makipagpisikalan sa mga taong mababa ang tingin sa atin.. pero pagkatapos nating mabigyan ng black eye at pasa ang mga taong ganun...? ano na ngayon? hmmmm...
kung ako tatanungin.... pagkatapos nun, ano na? eh di tuloy ang buhay at mas masaya... hehehehe... hay kung ganun lang sana kadali ano? hahay.. sabi nga nila... di lahat ng bagay pede mong makamit...
kaya... LET US ALL LIVE WELL... next time na natin isipin pano natin masasapak yung mga taong yun... darating rin tayo diyan... eventually... antay na lang tayo ng pagkakataon... Good things come to those who wait...
NAKS! parang puno ng kasabihan tong post na to ah... hehehe.. yan ang nagagawa kapag bored na...
Person1: Living well is the best revenge....
(isip ko: oo nga naman...)
Person2: People just say that to console themselves. In the first place, our goal in life should be to live well no matter what...
(isip ko: TUMPAK!!!)
so what should we do to those people who hurt us? to those people who look down on us? should it be enough for us to let them see that we are having the best that life could offer us? tama na nga bang ingudngud natin sa pagmumukha nila na kaya rin natin makipagtagisan ng galing with the best of them? tama na bang ipamukha natin sa kanila na kaya nating higitan ang kung ano mang mababang pagtingin nila sa atin? tama na nga ba yun?
oo masarap nga makipagpisikalan sa mga taong mababa ang tingin sa atin.. pero pagkatapos nating mabigyan ng black eye at pasa ang mga taong ganun...? ano na ngayon? hmmmm...
kung ako tatanungin.... pagkatapos nun, ano na? eh di tuloy ang buhay at mas masaya... hehehehe... hay kung ganun lang sana kadali ano? hahay.. sabi nga nila... di lahat ng bagay pede mong makamit...
kaya... LET US ALL LIVE WELL... next time na natin isipin pano natin masasapak yung mga taong yun... darating rin tayo diyan... eventually... antay na lang tayo ng pagkakataon... Good things come to those who wait...
NAKS! parang puno ng kasabihan tong post na to ah... hehehe.. yan ang nagagawa kapag bored na...
Tuesday, March 14, 2006
bad news... good news...
bad news muna...
di ako pumasa sa second interview ng Toshiba...
good news naman...
wala na akong problema sa schl... clearance na lang... YEHEY!!!!! hehehe labo...pero good news pa rin yun! sabi nga nila be thankful sa kung anong meron ka... o well... at least makakapagpahinga ako kahit papano... hehehe... teka sour graping ba to... hindi naman... oo nakakapanghinayang di ako nakapasa pero di naman ako sad... di naman ako asar or anything... i'm cool... hehehe o ha! ingles pa yuN!
sa ngayon... nagbabasa ako ng bagong libro ni Bob Ong... Stainless Longganisa... at siyempre nag-aabang ng mga pinapanood kung teleserye sa TV... o ha! nakakapanood na ako ulit ng mga series series na yan... namely: Sa Piling Mo (ABS-CBN), Kim Sam Soon (GMA), at siyempre... and walang kamatayang Pinoy Big Brother Celebrity Edition (ABS-CBN)... hehehe
OO na! jologs na kung jologs! eh sa gusto ko eh! walang pakialaman..
hay... grabe na ito.. it's been so long since nakapag-abang ako ng telenovela (ngayon teleserye na siya.. meron pang telepantasya pero di pa ako naaakit na mag-abang ng isa sa mga ganun..)
hay sana makahanap ako ng trabaho na gusto ko na ok ang bayad... hehe yung hindi naman ako kakain ng asin... hehe... sana makakuha ako ng TRABAHO!!!!!
pasensiya pala sa mga modeling agency at mga talent scouts... wala po ako balak magmodel o magartista o kaya naman ay maging singer... kahit maraming nagiinsist sa akin na yun na lang na mga nabanggit ang maging career ko... sorry talaga... bwehehehehehehehehehe
siya tama na panaginip maaga pa... mamaya ulit... unless antukin na ako at tamarin magsulat..
di ako pumasa sa second interview ng Toshiba...
good news naman...
wala na akong problema sa schl... clearance na lang... YEHEY!!!!! hehehe labo...pero good news pa rin yun! sabi nga nila be thankful sa kung anong meron ka... o well... at least makakapagpahinga ako kahit papano... hehehe... teka sour graping ba to... hindi naman... oo nakakapanghinayang di ako nakapasa pero di naman ako sad... di naman ako asar or anything... i'm cool... hehehe o ha! ingles pa yuN!
sa ngayon... nagbabasa ako ng bagong libro ni Bob Ong... Stainless Longganisa... at siyempre nag-aabang ng mga pinapanood kung teleserye sa TV... o ha! nakakapanood na ako ulit ng mga series series na yan... namely: Sa Piling Mo (ABS-CBN), Kim Sam Soon (GMA), at siyempre... and walang kamatayang Pinoy Big Brother Celebrity Edition (ABS-CBN)... hehehe
OO na! jologs na kung jologs! eh sa gusto ko eh! walang pakialaman..
hay... grabe na ito.. it's been so long since nakapag-abang ako ng telenovela (ngayon teleserye na siya.. meron pang telepantasya pero di pa ako naaakit na mag-abang ng isa sa mga ganun..)
hay sana makahanap ako ng trabaho na gusto ko na ok ang bayad... hehe yung hindi naman ako kakain ng asin... hehe... sana makakuha ako ng TRABAHO!!!!!
pasensiya pala sa mga modeling agency at mga talent scouts... wala po ako balak magmodel o magartista o kaya naman ay maging singer... kahit maraming nagiinsist sa akin na yun na lang na mga nabanggit ang maging career ko... sorry talaga... bwehehehehehehehehehe
siya tama na panaginip maaga pa... mamaya ulit... unless antukin na ako at tamarin magsulat..
Friday, March 10, 2006
mga iniisip ko sa oras na to...
1) YEHEY! TAPOS NA DEFENSE NAMIN!!! pero may documentation pang kelangang ayusin saka poster... syete...
2) asan na kaya yung DMM na yun!!!!???!!! wala akong pambayad sa bago... nakakahiya sa mga kagrupo ko damay sila of ever... san na kasi yun!!!!???!!!!
3)hehehehe... *enigmatic grin* (nax may enigmatic pa akong nalalaman... hehehe walang pakialaman...) *enigmatic grin* ulit!
4)inaantok ako pero kelangan ko pa ayusin ung docu...
5) kelangan ko ng massage!!!!
6) ano pa nga ba ang iniisip ko? gusto ko lang magtype kaya ko sinusulat tong number 6... wala lang trip lang...
7) sana pumasa ako sa second interview ng toshiba... hehehe... kahit maka-apak man lang ako ng Japan ng libre ok na ako....
8) pero siyempre mas ok kung pumasa ako pati yung 3rd interview at mahire ng Toshiba...
9)... hindi lang pala mas ok... OK na OK!
10) sana ipagdasal ako ng mga kakilala ko na pumasa ako...
11) Diyos ko, sana pumasa ako... kaya ko sinusulat to sa halip na i-pray na lang para may reminder ako (well ipinagprapray ko to habang sinusulat ko) ... just in case mag-promise ako ng something sa yo para lang pumasa sa exam (yung lahat ng exam ng Toshiba, in short ma-hire ng Toshiba... heheh buti na ang specific di ba! mahirap na pumasa nga ako biglang di naman ako na-hire...).... teka... better yet... ito na lang: "sana pumasa ako sa mga exam at ma-hire ako ng Toshiba... at matuloy yung pagwork ko for Toshiba..." hehehe haaaaaaaaayyyyy Diyos ko... di ko pa alam anong pde kong ipromise kasi baka pag binigay niyo sa akin yung panalangin ko... di ko naman matupad ung promise ko... pero Lord... gusto ko talaga mangyari yung sinabi ko sa taas... alam mo na yun... kaw na bahala... kaw naman may alam what's best for me... sige ito na lang.... I promise to read the Bible every night... even kahit isang verse lang... pero pag may time talaga ako... least na yung isang chapter... THANK YOU... THANK YOU... THANK YOU!!!! Even if I don't get the job, I'll try to keep this promise kasi I've been avoiding talking to you for the longest time... This is the least I can do for you for all the things you've given me and all the things that you've taught me... SALAMAT talaga Gino-o nga di mo ako ginpapabay-an... Salamat ha ngatanan... di na ako gino-o ma-aro hin pasaylo kay maaram ako nga papasaylo-an mo man ako hit ak mga sala ngan bangin liwat pag-inutro utrohon ko la tak mga sala... Subukan ko na lang talaga i-avoid kung ano man yung temptations na naeencounter ko... basta Gino-o... salamat... kaw na Bahala... basta I'll try my best na lang... I pray for all these things in the name of Jesus Christ, my personal Saviour. Amen.
12) i have a smile on my face ( di na enigmatic hehehe) pero i feel a bit lighthearted... pero inaantok pa rin.... kaya mabuti pa... itigil ko na to at magsimula na magwork...
BABUSH!
2) asan na kaya yung DMM na yun!!!!???!!! wala akong pambayad sa bago... nakakahiya sa mga kagrupo ko damay sila of ever... san na kasi yun!!!!???!!!!
3)hehehehe... *enigmatic grin* (nax may enigmatic pa akong nalalaman... hehehe walang pakialaman...) *enigmatic grin* ulit!
4)inaantok ako pero kelangan ko pa ayusin ung docu...
5) kelangan ko ng massage!!!!
6) ano pa nga ba ang iniisip ko? gusto ko lang magtype kaya ko sinusulat tong number 6... wala lang trip lang...
7) sana pumasa ako sa second interview ng toshiba... hehehe... kahit maka-apak man lang ako ng Japan ng libre ok na ako....
8) pero siyempre mas ok kung pumasa ako pati yung 3rd interview at mahire ng Toshiba...
9)... hindi lang pala mas ok... OK na OK!
10) sana ipagdasal ako ng mga kakilala ko na pumasa ako...
11) Diyos ko, sana pumasa ako... kaya ko sinusulat to sa halip na i-pray na lang para may reminder ako (well ipinagprapray ko to habang sinusulat ko) ... just in case mag-promise ako ng something sa yo para lang pumasa sa exam (yung lahat ng exam ng Toshiba, in short ma-hire ng Toshiba... heheh buti na ang specific di ba! mahirap na pumasa nga ako biglang di naman ako na-hire...).... teka... better yet... ito na lang: "sana pumasa ako sa mga exam at ma-hire ako ng Toshiba... at matuloy yung pagwork ko for Toshiba..." hehehe haaaaaaaaayyyyy Diyos ko... di ko pa alam anong pde kong ipromise kasi baka pag binigay niyo sa akin yung panalangin ko... di ko naman matupad ung promise ko... pero Lord... gusto ko talaga mangyari yung sinabi ko sa taas... alam mo na yun... kaw na bahala... kaw naman may alam what's best for me... sige ito na lang.... I promise to read the Bible every night... even kahit isang verse lang... pero pag may time talaga ako... least na yung isang chapter... THANK YOU... THANK YOU... THANK YOU!!!! Even if I don't get the job, I'll try to keep this promise kasi I've been avoiding talking to you for the longest time... This is the least I can do for you for all the things you've given me and all the things that you've taught me... SALAMAT talaga Gino-o nga di mo ako ginpapabay-an... Salamat ha ngatanan... di na ako gino-o ma-aro hin pasaylo kay maaram ako nga papasaylo-an mo man ako hit ak mga sala ngan bangin liwat pag-inutro utrohon ko la tak mga sala... Subukan ko na lang talaga i-avoid kung ano man yung temptations na naeencounter ko... basta Gino-o... salamat... kaw na Bahala... basta I'll try my best na lang... I pray for all these things in the name of Jesus Christ, my personal Saviour. Amen.
12) i have a smile on my face ( di na enigmatic hehehe) pero i feel a bit lighthearted... pero inaantok pa rin.... kaya mabuti pa... itigil ko na to at magsimula na magwork...
BABUSH!
Tuesday, March 07, 2006
No Rain
matagal ko nang pinapakinggan ang kantang to... gusto ko kasi yung melody niya... nakikisabay pa nga ako minsan sa pagkanta pero ni minsan di ko talaga lubos na inintindi yung sinasabi nito...
habang nagproprocrastinate ako kanina at tumitingin tingin sa mga lyrics sa tristancafe, nakita ko yung lyrics nito... saka ko lang narealize na THIS IS MY SONG! ( NAX drama! ) parang pang-asar rin sa akin kasi yung thesis ko ngayon has something to do with rain... at dahil NO RAIN kaming narecord.. medyo, pero di naman gaano, di ganun ka-satisfying ang results... so you see... di lang siya sa aking personal na pananaw sa dakilang buhay ko nag-aapply kundi pati na rin sa lecheng academic life ko, title-wise anyway... very nice...
habang nagproprocrastinate ako kanina at tumitingin tingin sa mga lyrics sa tristancafe, nakita ko yung lyrics nito... saka ko lang narealize na THIS IS MY SONG! ( NAX drama! ) parang pang-asar rin sa akin kasi yung thesis ko ngayon has something to do with rain... at dahil NO RAIN kaming narecord.. medyo, pero di naman gaano, di ganun ka-satisfying ang results... so you see... di lang siya sa aking personal na pananaw sa dakilang buhay ko nag-aapply kundi pati na rin sa lecheng academic life ko, title-wise anyway... very nice...
NO RAIN
Blind Melon
Blind Melon
All I can say is that my life
is pretty plain
I like watchin the puddles gather rain
and all I can do is just
pour some tea for two
and speak my point of view
but its not sane, its not sane
I just want someone to say to me
I'll always be there when you wake
Ya know I'd like to keep my cheeks dry today
So stay with me and I'll have it made
and I don't understand why I sleep all day
and I start to complain that theres no rain
and all I can do is read a book to stay awake
It rips my life away but its a great escape
escape, escape
All I can say is that my life is pretty plain
You don't like my point of view
Ya think that I'm insane
It's not sane, it's not sane
I just want someone to say to me
I'll always be there when you wake
Ya know I'd like to keep my cheeks dry today
So stay with me and I'll have it made
coffee break
nyehehehe....
oo kape muna bago gumawa para di ako inaantok...
hanggang thursday na lang prob ka sa acads kaya kelangan tapusin ko na tong lecheng to...
then... saka ko na proproblemahin ang mga hold order ko... hehehehe...
syet! parang ang iresponsable ko naman ngayong sem...
hmmmm.... ok, just in case a prospective employer reads this.... i'll stop... don't wanna scare them off.... kawawa naman sila if they don't hire me... hay... big big mistake... hahaha as if... anywaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyy....
HAY siya! nag dday dreaming na naman ako syete... back to work... nguya na lang ng ice para di antukin...
sarap ng amoy na kape! kakaadik!
p.s. nakakatamad gumawa ng documentation!!! pero mas nakakatamad magprogram... lalo na kung bano ka sa programming na gaya ko!
oo kape muna bago gumawa para di ako inaantok...
hanggang thursday na lang prob ka sa acads kaya kelangan tapusin ko na tong lecheng to...
then... saka ko na proproblemahin ang mga hold order ko... hehehehe...
syet! parang ang iresponsable ko naman ngayong sem...
hmmmm.... ok, just in case a prospective employer reads this.... i'll stop... don't wanna scare them off.... kawawa naman sila if they don't hire me... hay... big big mistake... hahaha as if... anywaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyy....
HAY siya! nag dday dreaming na naman ako syete... back to work... nguya na lang ng ice para di antukin...
sarap ng amoy na kape! kakaadik!
p.s. nakakatamad gumawa ng documentation!!! pero mas nakakatamad magprogram... lalo na kung bano ka sa programming na gaya ko!
Tuesday, February 28, 2006
im so tired....
i'm so tired...
i crave for those times when my only problem was to find what i could do to fill up those neurotically boring times...
i'm so tired...
my mind just turns off without warning...
i'm so tired...
i just want to stop BEING...
i'm so tired...
i just want to sit outside and stay that way for hours...
i'm so tired...
I just want to look at the stars... really just look at the damned stars... and maybe even try counting them...
im so tired...
...that with all the crap that I must/have to deal with in school, I still have time to write this thing...
im JUST so damned tired...
i crave for those times when my only problem was to find what i could do to fill up those neurotically boring times...
i'm so tired...
my mind just turns off without warning...
i'm so tired...
i just want to stop BEING...
i'm so tired...
i just want to sit outside and stay that way for hours...
i'm so tired...
I just want to look at the stars... really just look at the damned stars... and maybe even try counting them...
im so tired...
...that with all the crap that I must/have to deal with in school, I still have time to write this thing...
im JUST so damned tired...
Friday, February 24, 2006
what makes me cry these days...
- sad movies...
- frustration...
- feeling of incompetence...
- realizing that even knowing that God loves me unconditionally, I still don't know if I also love Him unconditionally... realizing that even if I know that I want to please him, I still can't seem to do the things which I know will make Him proud of me...
- the reality that God loves me... no matter how incompetent I am, no matter how I disobey him, and even if I stopped talking to him for months, when I start talking to him again... He still listens to what I have to say and still gives me what's best for me...
Thursday, February 23, 2006
again, why?
why do we have to care about disappointing someone? just thinking about it ruins our concentration in just about anything... it keeps us from thinking about anything else other than that gnawing fear that seems to eat us up slowly... that fear that we all are running away from but always seems to be nearly catching up...
why?
that's all I have these past few days... questions... uncertainties... fear...
no answer... no assurances... no escape...
why?
that's all I have these past few days... questions... uncertainties... fear...
no answer... no assurances... no escape...
Wednesday, February 22, 2006
masarap umiyak...
di ung fake na iyak... parang tanga ka naman nun...
nagfafake lang ako ng iyak pag nangtritrip ako... meaning pag trip ko magwala sa bahay.. o kaya trip ko dramahan kunyari ang tatay at nanay ko kasi aalis na sila... ung mga ganong trip... hindi iyak na ganun ung tinutukoy ko...
i mean, ung iyak kapag naiiyak ka talaga... siguro dahil nadala ka sa isang pelikula, o kaya naman naaawa ka sa kung sino, o pde rin naman talagang dahil nasaktan yung damdamin mo... o pde rin namang dahil sa sobrang galit...
kapag bumigay ka na sa hinihingi ng kalooban mo na ilabas ang mga luhang namumuo sa mga mata mo... oo nga't masakit sa bahaging puso... pero tila meron nagsasabi sa yo na ituloy mo lang ang ginagawa mong pagtangis...
hindi ba't kapag umiiyak tayo, lalo na kapag sobrang tindi ng sakit na nararamdaman, ay sumisikip and dibdib natin... pati nga paglunok ay mahirap.. tila ganun kalawak ang na-aapektuhan ng puso... hindi lamang sa may dibdib na parte ng ating katawan kundi umaabot rin ito sa may pintuan na linalabasan ng mga salitang ginagamit natin para ipaabot ang kung ano mang ating nararamdaman...
kapag sobrang sakit ang nadarama natin ay tila may mekanismo ang ating mga katawan na protektahan ang sarili nito sa pamamagitan ng pagsisikip ng ating dibdib at pagsasara ng ating lalamunan... tila isinasara nito ang mga pinangagalingan ng ating damdamin para wala nang makapasok pa na maaring manakit dito...
pero pagkatapos mo naman ibuhos ang lahat... pagkatapos mamugto ng iyong mga mata, mamaga ng iyong mga labi, at tumulo ang iyong uhog... ay bigla rin namang tila may nagbubukas sa iyong dibdib.. gumagaan ang ating pakiramdam... ang ating lalamunan ay handa na namang magsalita at ipahayag ang kung ano man ang ating nais sabihin...
ang mismong mga katawan natin ay nagsisilbing simbolismo ng buhay... na pagkatapos ng sakit o unos o kung ano man ang gusto nating itawag sa sakit na nadarama natin ay may susunod rin na paghilom...
siguro ito na rin ang dahilan kung bakit masarap umiyak... kasi pagkatapos ng mga luha ay alam natin na ang susunod ay ang pagluwag naman ng ating dibdib na handa na namang humarap sa kung ano mang pasakit na maaring sumunod...
unless may sakit ka sa puso... baka di ka na umabot sa pagluwag ng dibdib mo... baka dre-drecho ka na sa kung san ka man papunta... langit o impiyerno...
oo at masarap ngang umiyak... pero naman... kung me sakit ka sa puso... please consult your doctor!
nagfafake lang ako ng iyak pag nangtritrip ako... meaning pag trip ko magwala sa bahay.. o kaya trip ko dramahan kunyari ang tatay at nanay ko kasi aalis na sila... ung mga ganong trip... hindi iyak na ganun ung tinutukoy ko...
i mean, ung iyak kapag naiiyak ka talaga... siguro dahil nadala ka sa isang pelikula, o kaya naman naaawa ka sa kung sino, o pde rin naman talagang dahil nasaktan yung damdamin mo... o pde rin namang dahil sa sobrang galit...
kapag bumigay ka na sa hinihingi ng kalooban mo na ilabas ang mga luhang namumuo sa mga mata mo... oo nga't masakit sa bahaging puso... pero tila meron nagsasabi sa yo na ituloy mo lang ang ginagawa mong pagtangis...
hindi ba't kapag umiiyak tayo, lalo na kapag sobrang tindi ng sakit na nararamdaman, ay sumisikip and dibdib natin... pati nga paglunok ay mahirap.. tila ganun kalawak ang na-aapektuhan ng puso... hindi lamang sa may dibdib na parte ng ating katawan kundi umaabot rin ito sa may pintuan na linalabasan ng mga salitang ginagamit natin para ipaabot ang kung ano mang ating nararamdaman...
kapag sobrang sakit ang nadarama natin ay tila may mekanismo ang ating mga katawan na protektahan ang sarili nito sa pamamagitan ng pagsisikip ng ating dibdib at pagsasara ng ating lalamunan... tila isinasara nito ang mga pinangagalingan ng ating damdamin para wala nang makapasok pa na maaring manakit dito...
pero pagkatapos mo naman ibuhos ang lahat... pagkatapos mamugto ng iyong mga mata, mamaga ng iyong mga labi, at tumulo ang iyong uhog... ay bigla rin namang tila may nagbubukas sa iyong dibdib.. gumagaan ang ating pakiramdam... ang ating lalamunan ay handa na namang magsalita at ipahayag ang kung ano man ang ating nais sabihin...
ang mismong mga katawan natin ay nagsisilbing simbolismo ng buhay... na pagkatapos ng sakit o unos o kung ano man ang gusto nating itawag sa sakit na nadarama natin ay may susunod rin na paghilom...
siguro ito na rin ang dahilan kung bakit masarap umiyak... kasi pagkatapos ng mga luha ay alam natin na ang susunod ay ang pagluwag naman ng ating dibdib na handa na namang humarap sa kung ano mang pasakit na maaring sumunod...
unless may sakit ka sa puso... baka di ka na umabot sa pagluwag ng dibdib mo... baka dre-drecho ka na sa kung san ka man papunta... langit o impiyerno...
oo at masarap ngang umiyak... pero naman... kung me sakit ka sa puso... please consult your doctor!
Tuesday, February 21, 2006
why?
WHY do we have to learn life's lessons by going through life's problems?
can't we just simply LEARN THE LESSONS?
at eto pa... minsan andiyan na nga ang problema sa harap natin, di pa tayo natututo kaagad... kelangan pa ipamukha at ipagdikdikan, ng ibang tao, nang maigi sa mukha natin ung problema na kasalukuyang hinaharap natin bago natin 'to kilalanin at tanggapin... ba't ganun?!
yan ang tanong ko... bakit? why? pourquoi? porque? warum? naze? miksi? hvorfor? ngano? nga-a? kay-ano? (o ha! ginoogle ko pa yung finnish, norwegian, at japanese ng why! hehe kahit naman papano me alam akong 4 foreign translations ng bakit...)
oo, may lohikal at di lohikal na kasagutan sa tanong na yan... pero ganun pa man... at paulit-ulit kong isagagot ang katanungang ito sa kung ano man ang maibibigay ninyong paliwanag at/o pangangatwiran...
BAKIT pa rin!?!?
kung hindi pahihintulutan ang sagot na bakit?... sa dulo't dulo ang maisasagot ko na lamang siguro ay ang kadalasang isinasagot ko kapag umaandar ang katamaran ng utak ko:
BASTA... ewan... eh sa ganun eh...
kung ayaw mong makulong sa mga kasagutang maaring ibigay sa yo... ang isa sa mga maaari mong gawin ay ang piliin na lamang na wag matuto... pero kung hahayaan mo naman ang sarili mong di matuto at magpakatanga na nang tuluyan.. eh buti pang naging ipis ka na lang...
so...
BAKIT NGA!?!?
note: ang sulating ito ay resulta ng isang caffeinated na utak pagkatapos manood ng Oprah Winfrey show, utak na tinatamad pa ring gumawa ng thesis documentation pagkatapos mag-isip at isakatapuran ang sangkatutak at iba't ibang uri ng pagpapaliban (sa ingles ay - procrastination: ginoogle ko pa ang katumbas nito sa Filipino... hehe di naman masyadong halata ang aking pagpapapaliban, no? ang orihinal na plano kung magsulat ng isang maikling note ay tila naleche na...) obviously, at gaya nga ng nabanggit... kabilang ang sulating ito sa isa sa dinami-dami kong mga pagpapaliban bago gumawa.. kaya ngayon.. ako ay gagawa na talaga... this is it folks!
can't we just simply LEARN THE LESSONS?
at eto pa... minsan andiyan na nga ang problema sa harap natin, di pa tayo natututo kaagad... kelangan pa ipamukha at ipagdikdikan, ng ibang tao, nang maigi sa mukha natin ung problema na kasalukuyang hinaharap natin bago natin 'to kilalanin at tanggapin... ba't ganun?!
yan ang tanong ko... bakit? why? pourquoi? porque? warum? naze? miksi? hvorfor? ngano? nga-a? kay-ano? (o ha! ginoogle ko pa yung finnish, norwegian, at japanese ng why! hehe kahit naman papano me alam akong 4 foreign translations ng bakit...)
oo, may lohikal at di lohikal na kasagutan sa tanong na yan... pero ganun pa man... at paulit-ulit kong isagagot ang katanungang ito sa kung ano man ang maibibigay ninyong paliwanag at/o pangangatwiran...
BAKIT pa rin!?!?
kung hindi pahihintulutan ang sagot na bakit?... sa dulo't dulo ang maisasagot ko na lamang siguro ay ang kadalasang isinasagot ko kapag umaandar ang katamaran ng utak ko:
BASTA... ewan... eh sa ganun eh...
kung ayaw mong makulong sa mga kasagutang maaring ibigay sa yo... ang isa sa mga maaari mong gawin ay ang piliin na lamang na wag matuto... pero kung hahayaan mo naman ang sarili mong di matuto at magpakatanga na nang tuluyan.. eh buti pang naging ipis ka na lang...
so...
BAKIT NGA!?!?
note: ang sulating ito ay resulta ng isang caffeinated na utak pagkatapos manood ng Oprah Winfrey show, utak na tinatamad pa ring gumawa ng thesis documentation pagkatapos mag-isip at isakatapuran ang sangkatutak at iba't ibang uri ng pagpapaliban (sa ingles ay - procrastination: ginoogle ko pa ang katumbas nito sa Filipino... hehe di naman masyadong halata ang aking pagpapapaliban, no? ang orihinal na plano kung magsulat ng isang maikling note ay tila naleche na...) obviously, at gaya nga ng nabanggit... kabilang ang sulating ito sa isa sa dinami-dami kong mga pagpapaliban bago gumawa.. kaya ngayon.. ako ay gagawa na talaga... this is it folks!
Monday, February 20, 2006
i'm lying alone, with my head on the phone... thinking of you till hurts...
... biglang....
Wag kang magpapatalo sa period.
KOTEX!
hahahahaha! steeeeg talaga mga commercial ngayon! benta sa akin!
ang mga sumusunod ay iilang linya na galing sa mga paborito kong shampoo commercial...
REJOICE:
PALMOLIVE:
at ang pinakapanalo...
PANTENE:
Wag kang magpapatalo sa period.
KOTEX!
hahahahaha! steeeeg talaga mga commercial ngayon! benta sa akin!
ang mga sumusunod ay iilang linya na galing sa mga paborito kong shampoo commercial...
REJOICE:
- She's a bit bruha looking... (with matching deep voice)
PALMOLIVE:
- Balik freshness, balik bounce, bounce, bounce... Balik freshness, balik bounce, TOOT, Bounce! Guess the missing lyrics! (WAW... hirap sagutin no?)
- Palmolive! Shine! Shine! Shine!
at ang pinakapanalo...
PANTENE:
- I feel so guilty... but... I can't help myself... I NEEDED to style my hair... and now... it's DAMAGED! damaged! damaged! damaged! damaged! (Echo kuno!)
Sunday, February 19, 2006
OO na!
sa 21 years ko sa mundong ito... ngayon ko lang ina-acknowledge na...
OO, plastik akong tao... lalo na sa mga tchr an abnuy... at mayayabang... at walang alam...
OO, tamad ako... alam ng nanay ko yan... lalo na sa paglilinis ng bahay...
OO, tamad ako... alam ko yun... lalo na sa pag-aaral ng mga bagay na hindi interesante para sa akin...
OO, mahilig ako magreklamo... alam ko at ng ibang kaibigan ko yun... wala lang trip ko manisi ng taong sa tingin ko ay tanga at walang kwenta...
kung nagkataong ikaw ang taong yun... pasensiyahan na lang tayo... gatas (gawin niyo na lang espanyol) ka!
OO, plastik akong tao... lalo na sa mga tchr an abnuy... at mayayabang... at walang alam...
OO, tamad ako... alam ng nanay ko yan... lalo na sa paglilinis ng bahay...
OO, tamad ako... alam ko yun... lalo na sa pag-aaral ng mga bagay na hindi interesante para sa akin...
OO, mahilig ako magreklamo... alam ko at ng ibang kaibigan ko yun... wala lang trip ko manisi ng taong sa tingin ko ay tanga at walang kwenta...
kung nagkataong ikaw ang taong yun... pasensiyahan na lang tayo... gatas (gawin niyo na lang espanyol) ka!
i hate someone right now...
i hate him to the depth, breadth, and height my soul can reach...
ok so di naman ganun katindi... pero nakakairita siya... hindi naman sa gusto ko siyang mamatay pero nabuburat ako sa kanya.. paxenxa sa term.. sinusubukan ko na bawasan ang masamang salita sa bukabularyo ko pero walang ibang term na mas tutumpak pa dun...
basta yun... leche siya!
p.s. friends, wag kayong mag-alala di to romantic... hehehe... ako pa! kung romantic lang sana di inupakan ko na lang siya! hahahaha! di ako papa-api kung madaling maresolba sa brutal na pamamaraan...
ok so di naman ganun katindi... pero nakakairita siya... hindi naman sa gusto ko siyang mamatay pero nabuburat ako sa kanya.. paxenxa sa term.. sinusubukan ko na bawasan ang masamang salita sa bukabularyo ko pero walang ibang term na mas tutumpak pa dun...
basta yun... leche siya!
p.s. friends, wag kayong mag-alala di to romantic... hehehe... ako pa! kung romantic lang sana di inupakan ko na lang siya! hahahaha! di ako papa-api kung madaling maresolba sa brutal na pamamaraan...
Thursday, February 16, 2006
6 sections na lang!!!!
makakatulog na ako!!!! di pa naman ako inaantok pero gusto ko nang magpahinga... kanina pa ako nagbabasa... hirap talaga magpakasipag...
I just realized...
I don't have an obligation to be nice to anyone just because it's good manners...
If I don't feel like being nice, I can be a bitch if I want to... (which I already do when I feel like it)...
However, the least I can do is be polite if a person is being nice to me... ayoko naman maging bastos... masyado...
pero if the person is too dense to see that he/she is making a nuisance of himself/herself... bastos na kung bastos... I don't have time for dense/stupid people who don't know when to bug off...
So, it got me thinking, is being polite just a euphemism for being plastik? hmmm.. yeah maybe... in some cases...
oh well, sige basa na ulit.. hehehe procrastination is key! to what? uhmm... to not sleeping when there's work to be done? weheheehhehe...
If I don't feel like being nice, I can be a bitch if I want to... (which I already do when I feel like it)...
However, the least I can do is be polite if a person is being nice to me... ayoko naman maging bastos... masyado...
pero if the person is too dense to see that he/she is making a nuisance of himself/herself... bastos na kung bastos... I don't have time for dense/stupid people who don't know when to bug off...
So, it got me thinking, is being polite just a euphemism for being plastik? hmmm.. yeah maybe... in some cases...
oh well, sige basa na ulit.. hehehe procrastination is key! to what? uhmm... to not sleeping when there's work to be done? weheheehhehe...
I learned that...
a person is not always as good as everyone thinks he/she is...
and also that a person is not always as bad as everyone thinks he/she is...
(George Clooney in RD Dec 2005)
I know that I'll only be as good as how I think of myself to be... which is why from now on...
I think...
damn, I'M GOOD!
Ok, now let's work on that second degree...
and also that a person is not always as bad as everyone thinks he/she is...
(George Clooney in RD Dec 2005)
I know that I'll only be as good as how I think of myself to be... which is why from now on...
I think...
damn, I'M GOOD!
Ok, now let's work on that second degree...
note to self:
stop whining... you've done enough of it... now... get to WORK!
graduation... here I come!!! (sana...) hehehe...
yoko lang i-jinx...
p.s.
LORD GOD, thanks... for everything... and for everything else that isn't... =)
graduation... here I come!!! (sana...) hehehe...
yoko lang i-jinx...
p.s.
LORD GOD, thanks... for everything... and for everything else that isn't... =)
Tuesday, February 14, 2006
body clock ko... SIRA
syete... kasabayan talaga ng last weeks of school (SANA) ang pagkaleche ng body clock ko...
may laro pa ako bukas.. dapat magising ako ng maaga.. pero andito pa rin ako kasi di pa ako makatulog... tomorrow is my last game of softball sa UAAP... huhuhu.. syet naiiyak ako... ba't ba naman kasi sentimental ako... syete... ok tama na...
i'll save my reminiscin' for another post na lang muna... kasi kung kelan andito na ako saka naman ako inaantok... kaninang nakahiga ako.. dilat na dilat yung mata ko... kung kelan nagsisimula na ako magtayp.. bigla naman bumigat ang mga dakila kong eyelids.. buhay nga naman... may autodetect ata talaga tong mga mata ko na kapag anything related to academic stuff (e.g. writing, typing, reading) ang ginagawa ko ay bibigat siya agad eh...
siya siya... pahinga na...
ATENEO!!! ONE BIG FIGHT!!!
may laro pa ako bukas.. dapat magising ako ng maaga.. pero andito pa rin ako kasi di pa ako makatulog... tomorrow is my last game of softball sa UAAP... huhuhu.. syet naiiyak ako... ba't ba naman kasi sentimental ako... syete... ok tama na...
i'll save my reminiscin' for another post na lang muna... kasi kung kelan andito na ako saka naman ako inaantok... kaninang nakahiga ako.. dilat na dilat yung mata ko... kung kelan nagsisimula na ako magtayp.. bigla naman bumigat ang mga dakila kong eyelids.. buhay nga naman... may autodetect ata talaga tong mga mata ko na kapag anything related to academic stuff (e.g. writing, typing, reading) ang ginagawa ko ay bibigat siya agad eh...
siya siya... pahinga na...
ATENEO!!! ONE BIG FIGHT!!!
Sunday, February 12, 2006
SANA GRUMADUATE AKO...
takte... kinakabahan na ako... SOOOOOOoBBBBBBRRRRRRRRRRRAAAAAAAAAA....
feb 24... due yung thesis paper namin...
feb 27... thesis defense (tentative)
mar 24... grad sched...
the first 2 scheds... sure akong mangyayari sila kahit anong mangyari... mapostpone man to or whatever... they'll happen... and im sure to be part of it even if I MESS UP BIG TIME...
the last one... yeah.. it'll happen too... FOR SURE... and it won't be postponed... for me... IF i mess up...
syeeeeeeeeeeeeeetttttttttttttttttt....
ang nanay ko pinagkakalat na sa probinsya na gragraduate ako... eh pano kung hindi!!!! pakshet!!!!!!!!!! ewan.. leche kasing thesis yan... syeeeeeeeeeeettttttt...
kahit nga mag relax ay bawal kasi sobrang behind kami... kailangan naka-panic mode kami if we want to finish on time... i mean.. hindi naman yung panic na na manginginig ka na lang sa kaba... wala ka namang mapapala nun... panic as in work as if we don't have time... which we really don't have... leche...
to anyone reading this... please pray for my thesis to go well... and pray for me to graduate ON TIME... kahit kelan di ko talaga pinangarap na maging Octoberian... no offense to Octoberians... kasi pag bumagsak talaga ako... i don't think i'll have enough motivation to continue whatever i "will" (which i hope i don't) mess up this sem until whenever...
yeah.. yeah... if ever nga di ako grumad this march malamang mapipilitan pa rin ako magwork to finish everything... (i'm no quitter... kasi, if I was... I'd have quit long before I suffered any indignities... e.g. crying over failing grades and stupid/incompetent teachers because of frustration ) pero i won't have ANY passion in it na... sa ngayon nga... medyo nahihirapan na ako... then pa kaya...
sana... talaga... sana...
feb 24... due yung thesis paper namin...
feb 27... thesis defense (tentative)
mar 24... grad sched...
the first 2 scheds... sure akong mangyayari sila kahit anong mangyari... mapostpone man to or whatever... they'll happen... and im sure to be part of it even if I MESS UP BIG TIME...
the last one... yeah.. it'll happen too... FOR SURE... and it won't be postponed... for me... IF i mess up...
syeeeeeeeeeeeeeetttttttttttttttttt....
ang nanay ko pinagkakalat na sa probinsya na gragraduate ako... eh pano kung hindi!!!! pakshet!!!!!!!!!! ewan.. leche kasing thesis yan... syeeeeeeeeeeettttttt...
kahit nga mag relax ay bawal kasi sobrang behind kami... kailangan naka-panic mode kami if we want to finish on time... i mean.. hindi naman yung panic na na manginginig ka na lang sa kaba... wala ka namang mapapala nun... panic as in work as if we don't have time... which we really don't have... leche...
to anyone reading this... please pray for my thesis to go well... and pray for me to graduate ON TIME... kahit kelan di ko talaga pinangarap na maging Octoberian... no offense to Octoberians... kasi pag bumagsak talaga ako... i don't think i'll have enough motivation to continue whatever i "will" (which i hope i don't) mess up this sem until whenever...
yeah.. yeah... if ever nga di ako grumad this march malamang mapipilitan pa rin ako magwork to finish everything... (i'm no quitter... kasi, if I was... I'd have quit long before I suffered any indignities... e.g. crying over failing grades and stupid/incompetent teachers because of frustration ) pero i won't have ANY passion in it na... sa ngayon nga... medyo nahihirapan na ako... then pa kaya...
sana... talaga... sana...
Monday, January 30, 2006
nagswimming rin pala kami...
besides sa paglamon... swimming ang isa pang activity na di mawawala sa isang pamilyang Pilipino.... HELLO! sa dinami dami ba naman ng isla ng Pilipinas, ewan ko na lang kung ni isa sa atin di pa naka-apak ng beach... OO kahit apak na lang at hindi na langoy...
napagalaman ko kasi (dito sa Ateneo ha?) na meron mga Pilipino na di marunong lumangoy... rason kung bakit? (sarili kong pagmumunimuni to...)
siyempre di rin naman nawala sa pagswiswimming ang pag-aalaga sa mga bata naming pinsan (yep pinsan... yung mga pamangkin ko {thru a cousin ha? la pa akong pamangkin sa kapatid ko... hehe baka sapakin siya ni papa pag nagkaganun... ok di naman siguro sapak... sampal siguro} di na kelangan alagaan.... kung malunod sila kasalanan na nila yun.. hehehe.. malalaki na sila... siyempre di na nila kasalanan kung talagang linunod sila... newei, I digress...)
nakakapagod mag-alaga ng bata!!!! kelangan mo habul-habulin kung san nila trip tumakbo... you have to wait on them hand-and-FEET! kung ayaw mong masisi ka ng matatanda (i.e. mga tito at tita at siyempre ng sariling parents ko na rin) kung may mangyari sa kanila... I bet yung mga yaya ang lalaki ng biceps kakakarga sa mga bata.. grabe.. nakakangalay!!!! ok lang kung nasa tubig kayo kasi di sila gaano kabigat pero pag wala na kayo sa tubig naku! mas matindi pa sa weight lifting ang ginagawa mo! lalu na kung may kalusugan ang iyong inaalagaan... hahaY! at least ok na yung malusog kesa sakitin...
pero besides dun... bago kami umalis ng beach... siyempre kelangan may memorable na mangyayari... saka ako natusok ng sea urchin (lulusong na ako para makapagbanlaw nun!) kung kaya't... yep guys... kelangan buhusan ng ihi ang aking delicate foot...
for the record... i only went to that beach twice... i was also pricked by an urchin in that same beach... TWICE... so far 100% walang mintis ang mga lecheng sea urchin na yan sa pagtusok sa paa ko... siguro naman if I went there more often the statistic would go down naman no?... I sure hope so... mga lecheng sea urchins!
napagalaman ko kasi (dito sa Ateneo ha?) na meron mga Pilipino na di marunong lumangoy... rason kung bakit? (sarili kong pagmumunimuni to...)
- una, baka di mahilig maglakwatsa kung saan saan (i.e. kutong bahay) o kaya walang masabayan sa pagkakalat dito sa Pilipinas, o kaya walang pera panglakwatsa, o kaya sa sobrang bihira niya magpunta sa isang matubig na lugar, di siya nakakapagpraktis!
- pangalawa, siguro hydrophobic... (kagaya ng kaklase ko na di naliligo... hindi to exaggeration... fine.. hindi siya hydrophobic, pero talagang hindi siya naliligo... bakit? kasi nahihiya siya sa mga kasambahay niya sa kuryenteng gagamitin niya sa pagiinit ng tubig.... HINDI SIYA NAHIHIYA SA AMOY NIYA... ikinakahiya kong may Pilipinong ganyan mag-isip... SOBRANG LABO! MAS MALABNAW PA KESA PUTIK ANG UTAK!)
- pangatlo, siguro bulag... (di ko sinasabi na ang bulag di pdeng matutong lumangoy) no need to explain... unless malabo kang tao...
- pang-apat, sobrang bigat di na niya kelangan matutong lumangoy... either, kahit anong gawin niya lumulubog siya o kaya lumulutang talaga siya...
siyempre di rin naman nawala sa pagswiswimming ang pag-aalaga sa mga bata naming pinsan (yep pinsan... yung mga pamangkin ko {thru a cousin ha? la pa akong pamangkin sa kapatid ko... hehe baka sapakin siya ni papa pag nagkaganun... ok di naman siguro sapak... sampal siguro} di na kelangan alagaan.... kung malunod sila kasalanan na nila yun.. hehehe.. malalaki na sila... siyempre di na nila kasalanan kung talagang linunod sila... newei, I digress...)
nakakapagod mag-alaga ng bata!!!! kelangan mo habul-habulin kung san nila trip tumakbo... you have to wait on them hand-and-FEET! kung ayaw mong masisi ka ng matatanda (i.e. mga tito at tita at siyempre ng sariling parents ko na rin) kung may mangyari sa kanila... I bet yung mga yaya ang lalaki ng biceps kakakarga sa mga bata.. grabe.. nakakangalay!!!! ok lang kung nasa tubig kayo kasi di sila gaano kabigat pero pag wala na kayo sa tubig naku! mas matindi pa sa weight lifting ang ginagawa mo! lalu na kung may kalusugan ang iyong inaalagaan... hahaY! at least ok na yung malusog kesa sakitin...
pero besides dun... bago kami umalis ng beach... siyempre kelangan may memorable na mangyayari... saka ako natusok ng sea urchin (lulusong na ako para makapagbanlaw nun!) kung kaya't... yep guys... kelangan buhusan ng ihi ang aking delicate foot...
for the record... i only went to that beach twice... i was also pricked by an urchin in that same beach... TWICE... so far 100% walang mintis ang mga lecheng sea urchin na yan sa pagtusok sa paa ko... siguro naman if I went there more often the statistic would go down naman no?... I sure hope so... mga lecheng sea urchins!
MERRY CHRISTMAS!!!! HAPPY NEW YEAR!!! KUNG HEI FAT CHOY!!!!
happy holidays everyone...
ok here's what happened to me during the break...
1) went to subic and spent christmas and new year (not chinese) with my family and other relatives...
2) shooting with cousins... mali! pamangkin pala! hehehehe had fun shooting, especially when I'm hitting something.. nyahaha.. i wonder how it would feel if i was shooting someone i thoroughly dislike.... *sigh* kahit siguro di ko tamaan pure ecstasy pa rin! heaven on earth kumbaga! hehehe as long as I know na namamatay yung tao sa kaba at nerbiyos.. that'd be enough for me... well... siyempre mas masaya pa rin ako if im going to brutally hurt him/her with my barehands and my booted feet... siyempre thoroughly disliked ko yung tao tapos tatakutin ko lang?! ano kaya yun... hehehhehe ... o well... tama na ang pagpapantasya...
note: lakas pala recoil ng 45... mas gusto ko yung 22mm.... kayang kaya ko pero makakapatay pa rin ako... pero siyempre mas astig pa rin 45... lalo na pag gamit mo yung bala na may korteng petal ung dulo... hehehe pag tumama sa mukha... wala na siyang mukha :D hehehe
3) siyempre pc games with my pamangkins AND pinsans... sarap makipagagawan sa mga KAEDAD ko... hehhehe (13yrs old and below!)
4)LUMAMON... op cors... lahat ng pinoy lumalamon pag christmas break
5) nanood ng fireworks... hehehe ang saya... yung pinsan ko (totoong pinsan), si Andrei (2 yrs old) takot sa fireworks kasi daw "falling!" (with matching takip ng mga mata at tago sa neck ng daddy niya).... grabe, sa tagal ng fireworks dapat nagdala kami ng folding bed saka nahiga at nanood... pagkatapos ng fireworks display... ANG SAKIT SA LEEg!!!!!
6) and op cors... ang walang kupas na... MAGIC SING! hahahaaha!!! at first I was afraid! I was petrified... hahaha pero siyempre humataw din sa dulo!
hay saya ng break.... sana parating ganun... sana totoo ang genie para pde ako magwish ng ganun... kasama ang wish na di kami maghihirap kahit parati kami nagpiyepiyesta sa bahay at ang wish na di kami tataba kahit parating nagpipiyesta sa bahay at ang wish na dagdagan pa niya ang wishes ko.... hehehhe
ok here's what happened to me during the break...
1) went to subic and spent christmas and new year (not chinese) with my family and other relatives...
2) shooting with cousins... mali! pamangkin pala! hehehehe had fun shooting, especially when I'm hitting something.. nyahaha.. i wonder how it would feel if i was shooting someone i thoroughly dislike.... *sigh* kahit siguro di ko tamaan pure ecstasy pa rin! heaven on earth kumbaga! hehehe as long as I know na namamatay yung tao sa kaba at nerbiyos.. that'd be enough for me... well... siyempre mas masaya pa rin ako if im going to brutally hurt him/her with my barehands and my booted feet... siyempre thoroughly disliked ko yung tao tapos tatakutin ko lang?! ano kaya yun... hehehhehe ... o well... tama na ang pagpapantasya...
note: lakas pala recoil ng 45... mas gusto ko yung 22mm.... kayang kaya ko pero makakapatay pa rin ako... pero siyempre mas astig pa rin 45... lalo na pag gamit mo yung bala na may korteng petal ung dulo... hehehe pag tumama sa mukha... wala na siyang mukha :D hehehe
3) siyempre pc games with my pamangkins AND pinsans... sarap makipagagawan sa mga KAEDAD ko... hehhehe (13yrs old and below!)
4)LUMAMON... op cors... lahat ng pinoy lumalamon pag christmas break
5) nanood ng fireworks... hehehe ang saya... yung pinsan ko (totoong pinsan), si Andrei (2 yrs old) takot sa fireworks kasi daw "falling!" (with matching takip ng mga mata at tago sa neck ng daddy niya).... grabe, sa tagal ng fireworks dapat nagdala kami ng folding bed saka nahiga at nanood... pagkatapos ng fireworks display... ANG SAKIT SA LEEg!!!!!
6) and op cors... ang walang kupas na... MAGIC SING! hahahaaha!!! at first I was afraid! I was petrified... hahaha pero siyempre humataw din sa dulo!
hay saya ng break.... sana parating ganun... sana totoo ang genie para pde ako magwish ng ganun... kasama ang wish na di kami maghihirap kahit parati kami nagpiyepiyesta sa bahay at ang wish na di kami tataba kahit parating nagpipiyesta sa bahay at ang wish na dagdagan pa niya ang wishes ko.... hehehhe
Subscribe to:
Posts (Atom)
